________________
1.

Εκεί που ζεις με τον σύντροφό σου, έχεις νοιώσει ποτέ ζήλεια δίπλα σε γυναίκες -μοντέλα με καυτά μαγιώ κτλ κτλ που περιφέρονται στις παραλίες?(Εγω μια μειονεκτικότητα θα την ένοιωθα το ομολογώ!).....ή μήπως τελικά δεν κυκλοφορούν τόσο πολύ αυτά που μας πασάρει η τηλεόραση κ οι τανίες??-μη μου απαντήσεις οτι ειναι τεράστιος ο πληθυσμός και υπάρχουν τα πάντα...ρωτάω για συγκεκριμένο κομμάτι του απο την γυναικεία οπτική!!!—Δαντέλα

Το ποσοστό των καλοφτιαγμένων νεαρών γυναικών είναι αυξημένο σε σχέση με την Ελλάδα, σίγουρα, αλλά δεν είναι και η παραλία του Gattaca. Και βέβαια δε ζηλεύω, τις θαυμάζω, όπως θαυμάζω ωραίους πίνακες και ωραία κτίρια. Αν ζεις τη ζωή σου ως διαγωνισμό, την πάτησες. Αν αρχίσεις αυτό το γαϊτανάκι πού θα σταματήσεις; Υπάρχουν και πιο ωραίες, και πιο αδύνατες, και πιο έξυπνες, και πιο γοητευτικές, και πιο, πιο, πιο... η ομορφιά είναι ανώτερη επειδή είναι αυταπόδεικτη, αλλά είναι και εφήμερη και η απώλεια της ομορφιάς καταστρέφει τα δημιουργήματά της.

(Δεν είμαι υπεράνω, αλλά το καλύτερο που μπορείς να κάνει κανείς σχετικά με την εμφάνισή του είναι να μην χειροτερέψει πάρα πολύ).

________________
2.

hola α.μπα! τρίτο περιστατικό αυτό που θα σου περιγράψω.
στραβώνει η ιστορία με το παιδί και έρχεται σε λήξη μετά από δική του πρωτοβουλία. κάτι το οποίο σκεφτόμουν κ εγώ κ ήθελα να το τελειώσω για να ξεμπερδεύω. ελα όμως που με προλαβαίνει! κ εγώ γίνομαι έξαλλη κ του μιλάω πάρα πολύ άσχημα, έως προσβλητικά! ενώ γενικά είμαι χαρακτήρας ήπιων τόνων όσες φορές μου έχει τύχει αυτό, να με ''προλάβει'' δηλαδή κάποιος και να το τελειώσει ''πρώτος'' βγαίνω απ τα ρούχα μου! ξέρω πως αυτό κρύβει κάτι άλλο βαθύτερα, αλλά εσύ πως το χαρακτηριζεις; cheers!- chica guapa

Να ένα παράδειγμα ανθρώπου που ζει τη ζωή ως διαγωνισμό. Όσο το κάνεις, τόσο θα χάνεις.
Η ζωή είναι μαραθώνιος, και κερδισμένος δε βγαίνει κανένας. Το βραβείο είναι η συμμετοχή.

________________
3.

Αγαπητή Α,μπα..
Νιώθω ερωτευμένη με φίλο της σχέσης μου..μου άρεσε από το σχολείο αλλά ποτέ δεν έδειξα τιποτα.
Επειτα από 10 χρόνια ''ξαναγνωριστήκαμε'' με εμένα στο ρόλο της κοπέλας του φίλου του..
Είμαι σε σχέση 3 χρόνια σχεδόν κ υπάρχει αγάπη (έρωτας δε θα το έλεγα) αλλά το βλέμμα του άλλου με μαγνητίζει. Το 'παιχνιδι' υπάρχει περίπου ένα χρόνο. Δεν εχουμε πει ποτέ τιποτε ο ένας στον αλλο επ αυτού- άσχετα όσα θες, ακόμα κ περιστασιακά γκομενικά του-αλλά όταν βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο οι ματιές και τα ανεπαίσθητα αγγίγματα μας σκοτώνουν-δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει από δίπλα μου και να μη με ακουμπήσει.
Εν τω μεταξύ επειδή δεν έχει ειπωθεί ποτέ τίποτα ερχονται στιγμές που με θεωρώ τρελή κι αλλοπαρμένη από τη μια κι από την άλλη νιώθω τρομερές τύψεις, κ μόνο για τις σκέψεις μου, απέναντι στη σχέση μου..
Ειλικρινά πιστεύεις πως θα μπορούσε να τελειώσει θετικά μια τέτοια ιστορία και πως??? Σε ευχαριστώ πολύ// Η αλλοπαρμένη-Μπλεγμένη

Ζεις αυτό που έχει τροφοδοτήσει χιλιάδες βιβλία και ποιήματα και ταινίες – το απαγορευμένο! και ρωτάς αν θα μπορούσε να τελειώσει θετικά;

Αλλά κατά κάποιο τρόπο, μπορεί να τελειώσει θετικά, αν το επιθυμείς. Ετοιμάσου να ζήσεις μερικές καταστροφικές και συναρπαστικές στιγμές που θα θυμάσαι για πάντα. Μόνο ελπίζω να έχεις κι άλλες παρέες.

______________
4.

Σημαδεμένος από τον όχι-καλό χωρισμό των γονέων μου και μετά από χρόνια προσπάθειας να αποδεχτώ τη σχέση μου μαζί τους (παλαιότερα ήθελα να την αλλάξω και τους κατηγορούσα για τα πάντα). Μετά από 2 χρόνια ψυχανάλυσης έφτασα στο κομβικό (κατά την άποψή μου) σημείο, να με έχω αποδεχτεί και να θέλω να διοχετεύω ενέργεια 'από εμένα προς εμένα' και όχι στο 'από εμένα προς εκείνους'.
Δύσκολο να ψάξεις να βρεις τι πραγματικά είναι αυτό που θες, και όχι στο να πορεύεσαι βάση των πρέπει και τα θέλω των άλλων με στόχο να κρατήσεις την ταμπέλα του καλού παιδιού (γιατί τουλάχιστον εγώ, προγραμματισμένο ήμουν).
Ναι δίνω χρόνο στον εαυτό μου. Ναι δοκιμάζω τρόπους διαφορετικούς. Ναι είμαι ανοιχτός σε όλα. Αλλά ρωτάω, πως διάολο γίνεται?
Έχει πολύ κούραση αυτό το ταξίδι ... αλλά αισιοδοξώ-"Λευκό Τραγί"

Γίνεται αν σταματήσεις να ψάχνεις τρόπους για να φορτώνεις σε άλλους αυτά για τα οποία είσαι υπεύθυνος. Βλέπω ότι η ψυχανάλυση σε οδήγησε εκεί που έπρεπε. Συνέχισε όλο ευθεία.

______________
5.

Αγαπητή α, μπα. Κταρχάς να σε συγχαρώ για τη στήλη σου. Είσαι φοβερή! :)
Θα ήθελα τη γνώμη σου για κάτι. Πριν από ένα χρόνο υπήρξα γεματούλα αλλά ποτέ δεν είχα κάποιο κόμπλεξ για το σώμα μου. Τότε ήταν που άρχισε η φάση με ένα παιδί από την παρέα. Όλο κάτι πήγαινε να γίνει και τελικά δε γινότανε, όλο υπονοούμενα και μηνύματα αλλά τίποτα, το πράγμα έμενε εκεί. Τον έπιασα λοιπόν και τον ρώτησα τι συμβαίνει και εμμέσως πλην σαφώς μου είπε ότι του αρέσω αλλά τον ξενερώνω επειδή είμαι χοντρή... (Καλά δε το είπε έτσι, η κατακλείδα αυτή είναι τέλος πάντων...) Στο τέλος της χρονιάς φεύγω για να σπουδάσω. Τη χρονιά εκείνη έχασα πολλά κιλά για λόγους υγείας. Όταν γυρνάω σπίτι, ξαναβρισκόμαστε με τον τύπο σε κοινή παρέα και αρχίζει πάλι τα ίδια. Οπότε του ξεκαθαρίζω ότι τον συμπαθώ, no hard feelings, καμία κακία δεν κρατάω αλλά δεν έχω καμία όρεξη μετά από όσα έγιναν, να συμβεί κάτι παραπάνω μεταξύ μας. Το σπαστικό είναι ότι οι φίλοι μου έχουν πέσει από πάνω μου και μου λένε ότι κλώτσησα μια μεγάλη ευκαιρία κι ότι κάποτε καιγόμουν γι' αυτόν κλπ κλπ. Εγώ όμως δε θέλω να νιώθω σαν το jukebox που θα μου ρίχνει ένα κέρμα και θα αρχίσω να τραγουδάω... Είμαι αυτή που ήμουνα και πριν. Οι φίλοι μου λένε ότι κι εγώ, αν κάποιος δε μου άρεσε εμφανισιακά δε θα προχωρούσα το ζήτημα. Αλλά εγώ ξέρω ότι όταν κάτι μου κάνει κλικ σε κάποιον, λίγο από εμφάνιση, λίγο από χαρακτήρα, μετά δεν κολλάω σε χαζά πράγματα. Για τον τύπο είναι ξεκάθαρο τι θέλω να κάνω, δε με χαλάει να βρισκόμαστε σε κοινές παρέες όταν γυρνάμε σπίτι στις διακοπές και να χαζολογάμε, αλλά μέχρι εκεί. Απλά δεν μπορώ όλους τους άλλους που έχουν πέσει από πάνω μου και με πρήζουν να συνεχίσω την ιστορία μαζί του. Τόσο παράλογο είναι τελικά;;;- Πέπη

Πέπη, μπράβο σου. Αλήθεια. Να σου πω γιατί είμαι 100% μαζί σου. Καλά κάνεις και τον απορρίπτεις. Όχι επειδή αισθάνθηκε όπως αισθάνθηκε – όλοι μας κάνουμε κατά καιρούς ρηχές, ντροπιαστικές σκέψεις. Επειδή τις εξέφρασε, χωρίς να καταλαβαίνει ότι αυτό που λέει είναι μειωτικό για τον ίδιο, αλλά πιστεύοντας ότι είναι εντάξει να το ξεστομίσει, ότι είναι δικαίωμά του να φλερτάρει και μετά να θίγει μια γυναίκα κατ' αυτόν τον τρόπο. Λες και είναι δικό σου το φταίξιμο που δεν θέλει να προχωρήσει, λες και είσαι εσύ υπεύθυνη για τη στύση του.

Το ακόμη καλύτερο είναι ότι ο καιρός πέρασε και ακόμη δεν κατάλαβε τι έκανε. Όσο για τους άλλους, μη νομίζεις ότι ενδιαφέρονται για την ιστορία. Για τον τζερτζελέ ενδιαφέρονται.

________________
6.

Αγαπητή Α, μπα:
Έχεις πάει Νέα Ορλεάνη;
Από τότε που είδα Treme έχει γίνει ο πρώτος στόχος για μακρυνό ταξίδι, να τρώω ψητά στο δρόμο και jambalaya και gumbo(μα τι ονόματα) και να χορεύω στη βρώμικη jazz στα clubs που δεν σου λέει ο ξενοδόχος. Ή μπα;-ZigZag America

Δεν έχω πάει, αλλά έχω φάει jambalaya και gumbo και είναι πολύ κόλαση. Για τη μυθολογία της Νέας Ορλεάνης, φαντάζομαι ότι ισχύει ό,τι σε οποιαδήποτε μυθολογία.

________________
7.

Για μια έκφραση που διαβάζει παντού τελευταία και που έχω διαβάσει και στη στήλη σου θέλω να ρωτήσω, το "άσε μας κουκλίτσα μου". Είναι έκφραση των τελευταίων 1-2 χρόνων ή υπήρχε και παλαιότερα;

Πολύ θέλω να πεθάνει, αλλά φοβάμαι με τι θα αντικατασταθεί.

________________
8.

Γεια σου Α, μπα!
'Ηθελα να σου πω οτι προχτές σε είδα στον υπνο μου, είμασταν σε ένα σταθμό και ψάχναμε ποιο τρένο να πάρουμε. Και θυμάμαι ότι μου έκανε εντύπωση η εμφάνισή σου γιατί είχες μακριά μαλλιά και ήσουν 24-25 χρονών ενώ στον ξύπνιο μου σε φαντάζομαι με καρέ κούρεμα και λίγο μεγαλύτερη σε ηλικία.... Και έλεγα "τόσο νέα κοπέλα και δες τι συγκεντρωμένη σκέψη έχει..."

Τι σημαίνει το όνειρο; Λες να περάσω μεγάλη πόρτα σε ένα τέρμινο ή με περιμένει ταξίδι με ένα Τ;

Be well, have fun!

ΥΓ. Ευχαριστώ για όλες τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που μου προκάλεσαν οι απαντήσεις σου. Είναι ωραίο να ξέρεις ότι κάθε μέρα θα ακούσεις κάτι ουσιαστικό ή/και αστείο από άτομο που εκτιμάς και ας μην το ξέρεις!- Φίφη

Πράγματι, ούτε 24-25 είμαι, ούτε μακριά μαλλιά έχω. Οπότε λέω ότι το όνειρο σημαίνει ότι θέλεις να πας διακοπές. Το πέτυχα; [Ευχαριστώ πολύ!]

________________
9.

πραγματικά σε πληρώνει κάποιος γ αυτό που κάνεις?- περίεργη

Στην αρχή δεν ήθελαν αλλά πείστηκαν όταν τους είπα ότι πληρώνουν εσένα γι' αυτό που κάνεις.

________________
10.

Η στήλη σου έχει το πιο κατάλληλο καυστικό-σαρκαστικό και συνάμα ρεαλιστικό ύφος για τα γούστα μου! Οπότε παραθέτω την ερώτησή μου και ελπίζω σε μια χρήσιμη απάντηση. Τι πιστεύεις ότι φταίει για τη συμπεριφορά ανθρώπων που κάνουν σχέσεις μόνο για να νιώσουν πιο δυνατοί-πιο ανώτεροι (σε τομείς μόρφωσης, εξυπνάδας κ.λ.π) σε σύγκριση με το ταίρι που επέλεξαν και προσπαθούν με κάθε τρόπο να του το τρίψουν στη μούρη-ακόμη και όταν δεν ισχύει? Είναι κόμπλεξ κατωτερότητας και συμπεριφέρονται σε όλους έτσι ή μόνο σε αυτούς που "φοβούνται"? Και όταν όλο το πανηγυράκι μετά απο αρκετές εκφράσεις απαράδεκτης συμπεριφοράς (πόλεμος νεύρων, αγένεια, "λεκτική βια") λήξει, πώς καταφέρνεις να σταματήσεις να νιώθεις τόσο θυμό και απέχθεια? Τα φιλιά μου!- μεθυσμένο μπουρίτο

Είσαι θύμα ή παρατηρητής; Έχει διαφορά.

Αν είσαι θύμα, κάνεις επί τόπου μεταβολή και εξαφανίζεσαι. Δε συζητάς, δεν συναλλάσσεσαι, είναι πολύ σύντομη η ζωή για κάτι τέτοια, πες σε όποιον σου φέρεται έτσι να ξεχάσει ότι υπάρχεις. Δε μας νοιάζει γιατί το κάνουν, ας πάνε σε ψυχίατρο. Κι αν σε νοιάζει η εκδίκηση σου, η μεγαλύτερη τιμωρία είναι το εξαφανιζόλ. Ξέρεις τι παθαίνουν οι γάτες όταν τους παίρνουν το παιχνίδι τους.

Αν είσαι παρατηρητής, πρέπει να ζυγίσεις πολύ προσεκτικά αν έχεις λόγους να μένεις κοντά σε τέτοιους ανθρώπους. Πάνω κάτω και πάλι το εξαφανιζόλ συμφέρει. Αυτές οι συμπεριφορές είναι τοξικές, δηλητήριο, εξαπλώνονται και βγάζουν ρίζες σαν αρρώστια. Αν κολλήσεις, χρειάζεσαι καραντίνα.

________________
11.

Γεια σου και πάλι Α,μπα!

Θα ήθελα να σε ρωτήσω, στους προφορικούς διαλόγους είσαι αυτό που λέμε "ατακαδόρα"; Εγώ δεν το έχω καθόλου (γαμώτο) και τους ζηλεύω αφάνταστα όσους διαθέτουν αυτό το ταλέντο. Πάντα η τέλεια ατάκα θα μου έρθει με χρονοκαθυστέρηση...
υ.γ. Σήμερα 30/5 είδα την φωτογραφία με το αιώνιο καλοκαίρι της Καλιφόρνια..Σοκαρίστηκα..Δηλαδή, εσείς εκεί δεν μπορείτε να μελαγχολήσετε χαζεύοντας στάλες νερού να κυλούν στο τζάμι; Δεν σας νανουρίζει ο μονότονος θόρυβος της βροχής καθώς πέφτει στην στέγη; Μόνο τζιν τόνικ στην πισίνα επί 11 μήνες το χρόνο; Δράμα..
Σε λατρεύω, καλή συνέχεια!!- mademoiselle sage

Καθόλου ατακαδόρα, το αντίθετο ακριβώς, λες να είναι τυχαίο που γράφω και δε μιλάω;

ΥΓ. Αχ, η νότια – παραλιακή Καλιφόρνια είναι παράδεισος. Παράδεισος! Ό,τι και να πω είναι λίγο – πρόκειται για παράδεισο.
(Βρέχει, πως δε βρέχει. Ίσως πέντε μέρες το χρόνο...)

________________
12.

Αγαπητη Α, μπα, ειμαι φανταρος σε ακριτικη μοναδα, οπου εχουμε μια εξοδο ανα 10 μερες, οι υπηρεσιες και οι αγγαρειες βουνο καθημερινα, ολα ειναι τοσο μακρια, οι δικοι σου ανθρωποι σου λειπουν καθε μερα και περισσοτερο, και γενικα η απελπισια εχει γινει η καλυτερη φιλη μου.Σκεφτομαι ακομη και απονενοημενα πραγματα, η υπομονη μου εξαντλειται, πως να κανω τις μερες να γινουν πιο υποφερτες, πως να αντεξω;

Αγαπητέ μου φαντάρε. Πήγαινε σε όποιον είναι υπεύθυνος εκεί και πες του ότι σκέφτεσαι ακόμη και απονενοημένα πράγματα, σήμερα κι όλας. Δεν υπάρχει λόγος να υποφέρεις, δεν υπάρχει λόγος να υπομένεις, κανένας απολύτως! Κάντο τώρα, αυτή τη στιγμή. Και μετά πες μου τι έγινε.