Από τον Rod Heikell*
Στον «Κολοσσό του Μαρουσίου» ο Henry Miller μας δίνει μια από τις πιο ωραίες περιγραφές του Πόρου:
«... ξαφνικά ανακάλυψα ότι πλέαμε μέσα από τους δρόμους. Αν υπάρχει ένα όνειρο που μου αρέσει περισσότερο απ' όλα τ'άλλα, είναι εκείνο που πλέω επί εδάφους. Μπαίνοντας στον Πόρο έχεις την ψευδαίσθηση ενός βαθύ ονείρου. Ξαφνικά η γη συγκλίνει απ' όλες τις μεριές και το καράβι ζουλιέται μέσα σε μια στενή λουρίδα θάλασσας απ' όπου δεν φαίνεται να υπάρχει έξοδος».
Ό,τι περιγράφει ο Henry Miller με λέξεις, το παρουσιάζει ο Robert McCabe με τις φωτογραφίες του οι οποίες απεικονίζουν τη ζωή στην Ελλάδα. Από την αρχή της δεκαετίας του 1950, άρχισε να αποτυπώνει με την πίστη του Rollei τη ζωή στη στεριά και στη θάλασσα. Θα έδινα μια περιουσία για να διαθέτω τη ματιά του. Οι φωτογραφίες του είναι εξίσου συναρπαστικές τη δεύτερη και την τρίτη φορά που τις βλέπουμε, όσο είναι και την πρώτη. Είναι μαγική αυτή η ικανότητα που έχουν όλοι οι μεγάλοι φωτογράφοι: να τραβούν το βλέμμα μας στο θέμα, μέσα από τη σύνθεση και το πλαίσιο της κάθε φωτογραφίας.
Πολλές από τις φωτογραφίες αυτής της έκθεσης ίσως να χρονολογούνται από όταν ο Henry Miller ήταν στον Πόρο. Αν το φάντασμα του κατηφόριζε στον τόπο αυτό σήμερα, δεν θα αισθανόταν σε άγνωστα νερά.
Βρίσκονται εδώ όλοι οι παραδοσιακοί τύποι των καϊκιών: το τρεχαντήρι, το πέραμα, το καραβόσκαρο και άλλες παραλλαγές. Πρόκειται για την τέχνη που συνέδεε τα νησιά και τις στεριές στο Αιγαίο, πρόκειται για τα σκαριά-εργάτες που ψάρευαν και όργωναν τις θάλασσες. Μερικά σκάφη δεν έχουν πια τα άλμπουρα και τα ιστία που υποστήριζαν τις παλαιές τους μηχανές∙ στις φωτογραφίες, όμως, διακρίνεται η μετάβαση από το ιστίο στη μηχανή, σε μια μεικτή μορφή: ακόμα και με την έλευση της μηχανής, το ιστίο παραμένει βοηθητικά.
Γύρω-γύρω στους μόλους του Πόρου και του Γαλατά απέναντι, μπορεί κανείς να δει αυτά τα σκαριά, φτιαγμένα ακόμα από ξύλο και βαμμένα με διακριτά χρώματα. Ίσως οι ψάθες και τα πίκια που απέμειναν είναι πια λιγοστά. Παραμένουν, όμως, όσοι αγαπούν τα παραδοσιακά σκαριά και τις αρματωσιές, ώστε τα σκάφη αυτά να επιβιώνουν και να αναβιώνουν στη νεώτερη γενειά. Το «Σαλόνι Παραδοσιακών Σκαφών» εντάσσεται στην προσπάθεια να διατηρηθεί ζωντανή η παράδοση.
Πολλές από τις φωτογραφίες ίσως να χρονολογούνται από όταν ο Henry Miller ήταν στον Πόρο. Αν το φάντασμα του κατηφόριζε στον τόπο αυτό σήμερα, δεν θα αισθανόταν σε άγνωστα νερά. Πιθανόν, μάλιστα, να αναγνώριζε μερικά από τα νεανικά πρόσωπα στις φωτογραφίες, ίσως και μερικά μεγαλύτερα σε ηλικία, να ασχολούνται ακόμα με τα σκάφη τους και να δουλεύουν στο γαλάζιο του Αιγαίου.
*Το κείμενο του Rod Heikell περιλαμβανόταν στο πρόγραμμα της έκθεσης του γνωστού Αμερικανού φωτογράφου Robert McCabe στην γκαλερί Citronne , που έγινε στον Πόρο μεταξύ 23 Απριλίου – 29 Μαΐου, 2016 και αναδημοσιεύεται εδώ με την ευγενική παραχώρηση της Γκαλερί Citronne
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 5.8.2016
