Στη Μύκονο, εδώ και λίγες ημέρες, όπου και να κοιτάξεις, οδηγώντας ή περπατώντας, ένα μελαψό πρόσωπο σού ανταποδίδει το βλέμμα, ατενίζοντάς σε με περισσή αυτοπεποίθηση. Το πρόσωπο τής αφίσας είναι ο Αμρ Ντιάμπ, ένας δημοφιλέστατος σταρ του αραβικού κόσμου, 'ο Αιγύπτιος Ρέμος', "ο Αιγύπτιος Ρουβάς" κ.ο.κ.
Ο Ντιάμπ τραγούδησε στο διαβόητο Nammos τής Μυκόνου, προχθες, 17 του μήνα, σχεδόν έναν μήνα μετά την 'βραδιά Ρέμου' για την οποία πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν, αναφορικά με τον βαθμό αναισθησίας όσων Ελλήνων παρέστησαν εκεί, βιώνοντας μια κατάσταση σουρρεαλιστικής χλιδής σε σχέση με το τι βιώνει το σύνολο τής ελληνικής κοινωνίας. Τα ονόματα πολλά και γνωστά: Καϊλή, Βατίδου, Λαϊνοπούλου, Θ. Κυριακού, Σ. Κόκκαλης τζούνιορ, Πηλαδάκης, Μαρινάκης, Πέτρος Φιλιππίδης κ.α. Η βραδιά, όπως γραφτηκε στον Τύπο, είχε τζίρο για το Nammos 400.000 ευρώ, κι επειδή η συνταγή κρίθηκε επιτυχημένη, οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού αποφάσισαν να την επαναλάβουν, αυτή τη φορά με μια αραβική εκδοχή του Ρέμου.
Κι έτσι, έφεραν τον Ντιάμπ. Εναν αναμφίβολα επιτυχημένο επαγγελματία με πωλήσεις πολλών χιλιάδων δίσκων στο ενεργητικό του και με πολύ μεγάλο γκελ σε Αίγυπτο, Συρία, Λίβανο, Ιορδανία, γενικά σε όλη τη Μέση Ανατολή.
Γιατί τον έφεραν; Πολύ απλά, επειδή έχουν πολλούς Αραβες πελάτες οι οποίοι κυριολεκτικά 'σκορπούν' τα λεφτά τους όπου τους δίνεται η ευκαιρία να ξεσαλώσουν. Και το Nammos προσφέρει απλόχερα αυτού του είδους την ευκαιρία. Το χρήμα ρέει με την ίδια ταχύτητα που ρέει και η σαμπάνια ( συχνότατα στο πάτωμα, αφού όσοι τις ανοίγουν συνήθως δεν τις πίνουν αλλά τις παραγγέλνουν για show off ). «Στη Μύκονο βλέπουν Άραβα και του κάνουν τεμενάδες» μάς λέει άνθρωπος τής μυκονιάτικης νύχτας. Και συνεχίζει: «Αμφιβάλλω ότι ο τζίρος τη βραδιά που τραγούδησε ο Ρέμος ήταν μόνο 400.000 ευρώ. Πιστεύω ότι πολύ περισσότερα. Αυτό είναι πολύ χαμηλό νούμερο για Ρέμο. Δεν υπάρχει περίπτωση να έβγαλαν μόνο τόσα. Αλλωστε το Nammos δεν 'παίζει' με Ελληνες πελάτες, δεν στοχεύουν σε αυτούς. Οι πελάτες του είναι Αραβες πρίγκηπες, Λιβανέζοι κροίσοι, Σαουδάραβες πετρελαιάδες. Και Ινδοί, πολλοί Ινδοί οι οποίοι είναι και πολύ παράξενοι, 'σπαζαρχίδες'...Αλλά έχουν χρήμα, τρελό χρήμα. Οταν δούλευα στην Kuzina, πήγαμε σε έναν από αυτούς τον λογαριασμό. Μόλις είδε ότι ήταν 'μόνο' 2000 ευρώ, άρχισε να γελάει. Και με ρώτησε αυτολεξεί, αν γνωρίζω κάποιο μέρος όπου μπορεί να 'πετάξει', να σκορπίσει λεφτά. Κι εγώ του απάντησα: "Μπορείς, στο Nammos". Από τους πελάτες του οποίου δεν λείπουν επίσης οι Ρώσοι, όπως και κάποιοι -λίγοι- Αμερικανοί, μπασκετμπολίστες, ηθοποιοί του Χόλιγουντ κ.λπ. Πρόσφατα δύο αμερικανοί μπασκετμπολίστες έκαναν ολόκληρο σόου: πετούσαν τις κοπέλες τους από το γιοτ στη θάλασσα, σήκωναν το μεσαίο δάχτυλο στους φωτογράφους και άλλα τέτοια όμορφα. Στον Ρέμμο είχε και πολλούς Τούρκους οι οποίοι τον λατρεύουν. Τον φιλοξενούν στην Κωνσταντινούπολη, τους φιλοξενεί αυτός στο σπίτι του στην Ελλάδα κ.λπ.».
Σε κάτι τέτοιες βραδιές, όπως του Ντιάμπ και του Ρέμου, η σαμπάνια ρέει άφθονη. Η σαμπάνια. Το σύμβολο ισχύος σε ένα νυχτερινό μαγαζί, ειδικά σε έναν ναό λατρευτικό τής χωρίς ενοχές επιδεικτικής χλιδής, όπως το Nammos. Όποιος παραγγέλνει τις περισσότερες, μεγαλύτερες και ακριβότερες σαμπάνιες, αυτός είναι ο βασιλιάς του μαγαζιού. Και δικαιούται να κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει. Φυσικά δίπλα, γύρω και συχνά πάνω στο τραπέζι του συνωστίζονται οι ωραιότερες και ακριβότερες στην τιμή γυναίκες: εγχώριες ηθοποιοί, μοντέλα, celebrities κ.α. Οι δε τιμές τους -μιλάμε πάντα για τις σαμπάνιες, για τις τιμές πώλησης των μοντέλων και των celebrities ομολογούμε την ήττα μας, δεν καταφέραμε να μάθουμε κάτι - ξεκινούν από 150 ευρώ και, από κει και πέρα, the sky is the limit...Όσο ανεβαίνει ο όγκος τους, τόσο πετά χαρούμενη στα ύψη κι η τιμή τους: Η 6λιτρη (!) Armand De Brigniac Brut Gold είναι στις 18.000 ευρώ, η αντίστοιχη Cristal, 28000 ευρώ. Ενώ οι βασίλισσες, οι 15λιτρες (!!!), στοιχίζουν: η Moet & Chandon Imperial Brut, 25000, η Armand De Brignac, 72.000 και, τέλος, στην κορυφή του σαμπανιζέ σύμπαντος κατοικοεδρεύει περήφανη και μόνη η Armand De Brignac Midas,στη φιλική τιμή των 120.000 ευρώ. Τα σχόλια προφανώς περιττεύουν...
Ως υγρά πιστοποιητικά πλούτου, οι σαμπάνιες χρησιμοποιούνται για τις αντίστοιχες κόντρες. Ποιός την έχει -κυριολεκτικά- πιο μεγάλη ( τη σαμπάνια του ). Για τα μάτια ενός μοντέλου δεν είναι απίθανο οι πελάτες -του μαγαζιού αλλά και του μοντέλου- να επιδοθούν σε σαμπανομαχίες. Η προέλευση του ονόματος του νικητή είναι εξαιρετικά εύκολη: θα είναι σίγουρα αραβικό. Αφού όπως παραδέχεται άνθρωπος που γνωρίζει «ποιός να τα βάλει με τα πετρέλαια;». Εξ αυτού, δηλαδή τού ότι πάνω-κάτω όλοι γνωρίζουν εκ των προτέρων τον νικητή, τα πράγματα δεν φτάνουν ποτέ στα άκρα. Ξύλο δεν πέφτει ενώ ποτέ δεν υφίστανται και διαμαρτυρίες για τον λογαριασμό. Οι άνθρωποι δεν έρχονται για να πληρώσουν ή να αγοράσουν αλλά για να 'πετάξουν' τα λεφτά τους. «Ένας σχετικά υψηλός λογαριασμός στο Nammos» μάς λέει ο Αλέξανδρος, μετρ σε εστιατόριο στην Χώρα της Μυκόνου, «είναι γύρω στις 150.000 με 170.000 ευρώ ( τη βραδιά, σε περίπτωση που τα νούμερα σάς προκάλεσαν πονοκέφαλο ή και διάθεση για έμετο ). Κάποιοι πελάτες που κάνουν τέτοιους λογαριασμούς μπορεί καμιά φορά να αφήσουν στους σερβιτόρους π.χ.100 ευρώ tips, φιλοδωρήματα. Και οι σερβιτόροι τότε λένε: 'για δες ο Σκρουτζ, ο τσίπης'...». Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι και με το γκλαμουρομάγαζο, μια τετράδα ατόμων μπορεί να 'τη βγάλει' στο Nammos και με 500-700 ευρώ. Φυσικά, δεν θα είναι αυτοί στους οποίους οι σερβιτόροι θα κάνουν τεμενάδες. Είναι κάπως σαν νόμος τής φύσης: ο τεμενάς θέλει και τον Άραβά του.
Τα tips, λοιπόν. Τα οποία είναι συνήθως τόσο υψηλά που, όπως λένε οι φήμες, οδήγησαν τα αφεντικά του Nammos να ξεκαθαρίσουν φέτος στους υπαλλήλους τους: "δεν εχει μεροκάματο, θα πληρώνεστε μόνο από τα tips". Τα tipsσυγκεντρώνονται όλα μαζί, διαιρούνται με τα μέλη του προσωπικού και εν συνεχεία πολλαπλασιάζονται με τις μονάδες που ο καθένας από το προσωπικό έχει συμφωνήσει εκ των προτέρων με τη διεύθυνση. Εάν π.χ. το αποτέλεσμα τής διαίρεσης είναι 50 ευρώ, κάποιος που έχει συμφωνησει να έχει 6 μοναδες στο θεμα των tips, θα εισπράξει εκείνη τη βραδιά 300 ευρώ. Συνήθως ο σερβιτόρος έχει τρεις μονάδες, ο 'κάπτεν, δηλαδή ο άμεσος προϊστάμενός του 6 μονάδες. Μια γενική εκτίμηση, σύμφωνα με τον Λίο, είναι ότι μια συνηθισμένη βραδιά ο σερβιτόρος βγάζει 100-150 ευρώ ενώ ο κάπτεν σχεδόν τα διπλάσια. Ασφαλώς σε μια βραδιά όπως αυτή του Ρέμου ή του Ντιάμπ, υπολογίστε σε tips 5-6 φορές πάνω από τα συνηθισμένα. Ουσιαστικά, μιλάμε, μόνο από τα tips, για αμοιβές 4.000-5.000 ευρώ τον μήνα». Ε, μετά τι να κάνει και ο επιχειρηματίας, να πληρώνει στο προσωπικό και επιλέον χρήματα και στο τέλος να αναγκαστεί να το κλείσει; Ας είμαστε λογικοί.
Πολλά τα tips, πολλή κι η δουλειά. «Την μέρα που θα έπαιζε ο Ρέμος το προσωπικό δούλεψε 15-16 ώρες. Ξεκίνησαν κανονικά τη λειτουργία τους στις 9 το πρωί, δούλευαν κανονικά. Όσο για το σκηνικό για τον Ρέμμο, το έστησαν μέσα σε μία ώρα. Αλλωστε οι εργαζόμενοι είναι πολλοί, σαν τις μύγες, γύρω στα 150 άτομα». Τελικά η βραδιά του τραγουδιστή - άξιου εκπροσώπου όλου αυτού του εμετικού lifestyle σκυλολοϊού της Μεταπολίτευσης-, ολοκληρώθηκε γύρω στις 7 το πρωί.
Ενα ερώτημα όμως, κάπως σαν το φάντασμα του κομμουνισμού που έγραφε κι ο Μαρξ, πλανάται πάνω από το νησί των ανέμων. Ολοι αυτοί αφήνουν λεφτά στο νησί, στην υπόλοιπη, πλην του Nammos, Μύκονο; «Κοίτα» συνεχίζει ο Λίο, «αυτοί θα έρθουν με το γιοτ, θα αράξουν, θα κάνουν το πανηγύρι και μετά θα φύγουνε. Ερχονται για το Nammos γιατί έχει αφήσει όνομα έξω. Μάλιστα έχει ακουστεί ότι θέλουν να ανοίξουν Nammos και στο Ντουμπάι, να κάνουν αλυσίδα».
Και οι Ελληνες; Οι πτωχοί πλην τίμιοι Ελληνες; Ποιούς από αυτούς μπορεί να βρει κανείς στο Νammos; «Συνήθως είναι φραγκάτοι, επιχειρηματίες, εφοπλιστές, εκδότες περιοδικών κ.α. Πηγαίνουν για να 'πουλήσουν λεζάντα', λέζα, να κάνουν και αυτοί τα δικά τους. Ο Λάκης (Γαβαλάς ) έκανε πάρτι στο Nammos 1-2 μέρες μετά την αποφυλάκισή του. Κάποιοι από αυτούς είναι που συνοδεύουν τις ελληνίδες σελέμπριτις που ψωνίζονται με τους Αραβες». Γίνεται, βρε αδερφέ, ένα πάρε-δώσε.
Ας κλείσουμε αυτή την βόλτα στη (ν) άμμο τής χλιδής με τον πολυ αιγύπτιο σταρ Αμρ Ντιαμπ. Λέγεται ότι ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι 'μπλέκει' στη μουσική του διάφορα στοιχεία, 'ανακατεύει' τους ρυθμούς. Σε μια μπλεγμένη και ανακατεμένη Ελλάδα όπου κάποιοι πληρώνουν χιλιάδες ευρώ για ένα μπουκάλι σαμπάνια και κάποιοι άλλοι - ελαφρώς περισσότεροι- ζητιανεύουν στον δρόμο και ψάχνουν στους σκουπιδοτενεκέδες για ένα κομμάτι ψωμί, ο Αμρ Ντιαμπ, παρότι Αιγύπτιος, αποτελεί αναμφίβολα τον ιδανικό συνθέτη και ερμηνευτή του εθνικού μας σάουντρακ. Αλλωστε, τα τελευταία χρόνια, και η Αθήνα λίγο από Κάϊρο δεν θυμίζει;
__________
ΒΟΝUS TRACK
'Αντzελα Δημητρίου ενώνει δυνάμεις της με Αμρ Ντιαμπ:
σχόλια