Καταρχάς, παρ' ό,τι βρήκα πολύ ευγενικές τις δηλώσεις του Άιρονς -και ξεπερνώντας το γεγονός ότι έγιναν στην Ελλάδα, στο πλαίσιο διαφημιστικής περιοδείας του- μου έκαναν λίγο εντύπωση.
«Μην κρίνετε την Ελλάδα από την πράξη ενός ηλίθιου εξτρεμιστή», είπε.
Γιατί, αναρωτήθηκα. Μ' όλα αυτά που έγιναν τις τελευταίες ημέρες, και την κατακραυγή (επιτέλους!) εναντίον της Χρυσής Αυγής, αυτός αυτό κατάλαβε; Ότι όλοι κρίνουν την Ελλάδα απ' τις πράξεις του Ρουπακιά; Ποιοι είναι αυτοί οι όλοι; Ποιος μας ταύτισε με τον δράστη; Ποιοι ξένοι πιστέυουν ότι το 100% (ή έστω το 90%) των Ελλήνων είναι ηλίθιοι εξτρεμιστές και χρειαζόμαστε κάποιον σπουδαίο καλλιτέχνη να διευκρινήσει ότι δεν είμαστε όλοι τέτοιοι;
Επίσης όμως, να πω κι αυτό: Τα πράγματα δεν είναι ούτε μαύρα, ούτε άσπρα.
Ούτε συμφωνώ με το "Όλοι οι Έλληνες είναι φασίστες" (την πλήρη ενοχοποίηση της χώρας με αφορμή την πράξη του 'ηλίθιου εξτρεμιστή') ούτε όμως και με την πλήρη αθώωση που μας προσφέρει ο ευγενέστατος Άιρονς.
Δυστυχώς ένα μέρος του πληθυσμού ψήφισε και θα ψηφίσει Χρυσή Αυγή, ενώ -τουλάχιστον μέχρι τώρα- η Κυβέρνηση δεν έκανε για να μας προστατέψει απ' αυτήν. Μέρος της Ελλάδας έχει στραφεί προς την ακροδεξιά και δεν υπάρχει λόγος να το κρύψουμε κάτω απ' το χαλί όπως κάνει ο Άιρονς, ούτε βέβαια απ' την άλλη να στιγματίσουμε τη χώρα ως χώρα φασιστών.
Ενδιαφέρον πάντως είχαν και μερικά σχόλια κάτω απ' την ανάρτηση των δηλώσεων του ηθοποιού, εδώ στο LIFO.GR
Στο «Μην κρίνετε την Ελλάδα από την πράξη ενός ηλίθιου εξτρεμιστή» του Άιρονς, ο oulmo87 απάντησε: "Όντως ας την κρίνουμε καλύτερα από την απραξία των υπολοίπων."
Και ο The Knights Who Say Ni! σχολίασε:
«Μην κρίνετε την Ελλάδα από την πράξη ΕΝΟΣ ηλίθιου εξτρεμιστή» [emphasis added]
---
Ενός;(!)
Mα που ζει... oh wait
Και συνέχισε:
Και για να μιλήσουμε σοβαρα τώρα.
Αυτή η δήλωση αναπαράγεται επειδή τη θεωρείτε εύστοχη; Ή επειδή αποενοχοποιεί το αυτάρεσκο συλλογικό μας "εγώ" και πάλι;
Αντίθετα και πριν τον Τζέρεμι Άιρονς, μερικοί άλλοι επιχείρησαν όντως να μας κρίνουν. Όχι μόνο δεν τους αγνοήσαμε επιδεικτικά, αλλά τους αντιμετωπίσαμε με καχυποψία, με εχθρότητα. Τα "νέα που μας έφερναν" άλλωστε, δεν "ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτιά μας":
- Μας έκρινε η Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες του ΟΗΕ στην Αθήνα. Αγνοήθηκε από κοινωνία, πολιτεία, ΜΜΕ.
http://www.unhcr.gr/1againstracism/
http://www.unhcr.gr/nea/artikel/fd3a149885a2d76a5b6d9c8f3abaf320/diktyo-katagrafis-p-1.html?L=idkrpvaekuw
- Μας έκρινε καταδικάζοντάς μας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (MSS vs Belgium & Greece, 2011) για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση πρόσφυγα αιτούντους ασύλου. Δεν ίδρωσε κανένα αυτί. http://vimeo.com/52562757
- Μας έκρινε η Human Rights Watch (2012) με συγκεκριμένες καταγγελίες θυμάτων για μαυροφορεμένες ομάδες κρούσης που δρουν στην Αθήνα τα βράδια και μαχαιρώνουν. Αγνοήθηκαν και αυτοί. http://www.hrw.org/node/108746
http://www.youtube.com/watch?v=Vuy_wiiZLs0
- Μας έκρινε η Διεθνής Αμνηστεία και πλέον κοσμούμε τις εκθέσεις της σαν μια χώρα που παραβιάζονται συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αγνοήθηκε πανηγυρικά (μολονότι όταν καταγγέλει την Τουρκία, με χαρά επικαλούμαστε τις καταγγελίες της)
http://www.eklogika.gr/news/14734
http://amnesty.org/en/news/greece-must-bring-end-unacceptable-racist-attacks-2012-08-15
- Μας έκρινε ο πρηγούμενος Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ) το 2012 Τόμας Χάμαρμπεργκ. Πως υποδεχτήκαμε την κριτική του; Διαβάστε τα σχόλια των αναγνωστών(τρολλ;) στο Βήμα. Μομίζω απηχούν και την άποψη πολλών ΜΜΕ: http://www.tovima.gr/world/article/?aid=450963
- Μας έκρινε και ο τωρινός Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μούιζνιεκς το 2013. Και πάλι κλείσαμε τα αυτιά. "Ανθέλληνας" κι αυτός.
http://www.tanea.gr/news/greece/article/5012168/sobara-kroysmata-ratsismoy-apo-th-xrysh-aygh-diapistwnei-o-epitropos-gia-ta-anthrwpina-dikaiwmata/
Τελικά, έπρεπε να γίνει δολοφονία Έλληνα (ακόμα και στο φόνο έχουμε επιλεκτικές ευαισθησίες) και μάλιστα αναίτια, ενός ακομμάτιστου (λες και παίζει ρόλο) ανθρώπου, για να ξεσηκωθεί το σύμπαν και να αρχίσουν να πέφτουν από τα -γαλανόλευκα- συνεφάκια τους νοικοκυραίοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί.
Είναι τρομακτικό το πόσο εύκολα στο μεταξύ είχαμε αποδεχτεί και ανεχτεί την ύπαρξη και την δράση ομάδων τραμπούκων με δρουν συλλογικά με οργάνωση, συννενόηση και τακτικές παραστρατιωτικών ομάδων εφόδου.
Αμφιβάλλει κανείς ότι αν δεν κατέληγε σε φονικό η καταδρομική αυτή ενέργεια, η είδηση θα περνούσε στα ψιλά;
Ε όχι, λοιπόν. Ορισμένοι, εδώ και χρόνια, ζούμε, διαβάζουμε, κρίνουμε. Και κρίνουμε από ΠΟΛΛΕΣ πράξεις. ΠΟΛΛΩΝ. Όχι "ενός".
Και δυστυχώς αυτοί που κρίναμε τα κακώς κείμενα όλα αυτά τα χρόνια, μετρηθήκαμε και βρεθήκαμε "λίγοι".
σχόλια