Οι σινεφίλ και δη οι λάτρεις των cult ταινιών τρόμου αναγνωρίζουν στο κλασικό φιλμ «Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν;» ένα πραγματικό κόσμημα φτιαγμένο από ολοκάθαρη υστερία, γυναικεία κακότητα και οικογενειακά συμπλέγματα τόσο κλισέ και διογκωμένα, που καταντούν αξιαγάπητα μέσα στον ζόφο τους.
Το μυθιστόρημα του Χένρι Φάρελ, πάνω στο οποίο πάτησε η ομώνυμη κινηματογραφική ταινία του 1962 με τις άσπονδες ιέρειες της εποχής, Μπέτι Ντέιβις και Τζόαν Κρόφορντ, περιγράφει την κατεστραμμένη σχέση δύο αδελφών: και οι δύο παλιές δόξες της showbiz, η μία από αυτές παιδί – θαύμα με παρακμιακή εξέλιξη, και οι δύο εν τέλει αποτυχημένες, συνθέτουν έναν θεοσκότεινο, γκροτέσκο γυναικόκοσμο, στον οποίο βασιλεύει ο φθόνος, ο σαδισμός, τα ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια και στο τέλος, ο φόνος και η παραφροσύνη.
Δεν είναι απλώς ότι η μία αδελφή – η διαταραγμένη Μπέιμπι Τζέιν Χάντσον- θέλει να εξοντώσει τη φαινομενικά αθώα και καθηλωμένη για χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι, Μπλανς. Είναι τα αιματηρά μυστικά που τρέφουν τις δύο γυναίκες και κρύβονται στα αντικείμενα – άγκυρες του ισοπεδωμένου ψυχισμού τους. Κούκλες, παιδικά τραγούδια, κραγιόν και μπούκλες, κοριτσίστικα αξεσουάρ, όλα να χτυπούν παράταιρα σε ώριμες πια γυναίκες, που αρνούνται πεισματικά να μεγαλώσουν και αντιμετωπίσουν τη ζωή και τις ήττες της.
Και οι δύο μιλούν με ενθουσιασμό για το έργο, προσπαθώντας να μην αποκαλύψουν στοιχεία του βιβλίου, τα οποία αποσιωπήθηκαν στην ταινία, αλλά θα αναδειχθούν στο θεατρικό.
Στην ελληνική θεατρική σκηνή το συγκεκριμένο έργο μεταφέρεται για πρώτη φορά, με τη Ρούλα Πατεράκη και τη Ρένη Πιττακή στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Όπως εξηγεί στο Lifo.gr η Ρούλα Πατεράκη, λίγο πριν την πρεμιέρα στο θέατρο Σφενδόνη (14/12/2016), ο σκηνοθέτης Απόλλων Παπαθεοχάρης ήταν εκείνος που αντιλήφθηκε πρώτος στην Ελλάδα ότι απελευθερώθηκαν τα συγγραφικά δικαιώματα της νουβέλας και τόλμησε να πάρει την ευθύνη της θεατρικής της μεταφοράς.
«Πρακτικά, η πρόταση μου έγινε από τον Απόλλωνα Παπαθεοχάρη. Μου είχε πει “αν βρω αυτό, θέλεις να πάρεις τον ρόλο;”, θεωρώντας ότι είναι κοντά στην ψυχοσύνθεση και τη φιλοσοφία μου. Δεν αισθάνθηκα, λοιπόν, ότι είχα να κάνω με έναν δύσκολο ή σκληρό ρόλο. Το δύσκολο έγκειτο στο μικρό χρονικό διάστημα που έγιναν όλα, στο ότι μεταφράστηκε άμεσα το κείμενο και μετά βρεθήκαμε κατ’ ευθείαν σε πρόβες, για ν’ ανεβάσουμε παράσταση εγκαίρως», εξηγεί η Ρούλα Πατεράκη.
Και όλες αυτές οι βίαιες σκηνές που υπάρχουν τόσο στην πρωτότυπη ταινία όσο και στην τηλεοπτική μεταφορά του 1991 με τις αδελφές Ρεντγκρέιβ, πώς θα αποδοθούν;
«Σίγουρα θα δείτε πράγματα που συμπίπτουν με την ταινία, όμως, το θέατρο έχει μια άλλη εσωτερική ακολουθία, οπότε εδώ οι σκηνές δεν είναι τόσο εξπρεσιονιστικές και μυθοποιημένες, όσο στον κινηματογράφο. Ναι, έχουμε διατηρήσει τα χρώματα – εγώ είμαι ξανθιά, η Ρένη, καστανή, έχουμε κρατήσει όλη αυτή τη γκάμα συναισθημάτων, αλλά θα αποδοθούν με άλλα εργαλεία, θεατρικά».
Και η αλήθεια είναι ότι τα κοστούμια και το μακιγιάζ έχουν αναπλάσει την αφήγηση της ταινίας, με τρόπο που από τις πρώτες φωτογραφίες ήδη προϊδεάζει τον θεατή για τη σφαγή που θα ακολουθήσει. Τότε, στην ταινία του Ρόμπερτ Όλντριτς, ο σκηνοθέτης είχε ποντάρει πολλά και στην πραγματική έχθρα ανάμεσα στις δύο πρωταγωνίστριες. Οι τοξικές ατάκες, το βαθύ μίσος και ο τρομακτικός ανταγωνισμός ανάμεσα στις οσκαρικές Ντέιβις και Κρόφορντ είχε αφήσει εποχή, αλλά είχε λειτουργήσει και ως πρώτης τάξεως διαφήμιση για το φιλμ.
«Ευτυχώς με τη Ρένη δεν έχουμε τέτοια θέματα», λέει γελώντας η Ρούλα Πατεράκη και η Ρένη Πιττακή συμφωνεί, δίνοντας και μερικά στοιχεία για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η αναδρομή στην παιδική ηλικία των δύο κοριτσιών, που τα στιγμάτισε και τελικά καθόρισε τη σχέση τους μέχρι το τέλος.
«Θα υπάρχει ένα φιλμάκι στην αρχή, που θα βάζει τον θεατή στο νόημα, για το πώς η μία μεγάλωσε στη σκιά της άλλης. Για το πώς η Μπέιμπι Τζέιν ήταν το παιδί – θαύμα που εκμεταλλεύθηκε ο πατέρας τους και πρακτικά ζούσε όλη την οικογένεια και για το πώς η Μπλανς μεγάλωσε, νιώθοντας ότι χρωστά τα πάντα σ’ αυτό το παιδί, ασχέτως που στην πορεία πήρε τη ρεβάνς με το να γίνει η ίδια μεγάλη σταρ και να αφήσει τη Τζέιν πίσω της», λέει η Πιττακή αποκαλύπτοντας ότι για εκείνην η τεχνική δυσκολία μ’ αυτόν τον ρόλο ήταν ότι έπρεπε να θυμηθεί το σκληρό κομμάτι του εαυτού της.
«Ναι, έπρεπε να θυμηθώ, αν θέλετε, τη σκληρή Πιττακή, τον εγωκεντρικό, φιλάρεσκο, θυμωμένο εαυτό που κρύβουμε μέσα μας, συναισθήματα που όσο μεγαλώνουμε, μαλακώνουν και τα ξεχνάμε».
Και οι δύο μιλούν με ενθουσιασμό για το έργο, προσπαθώντας να μην αποκαλύψουν στοιχεία του βιβλίου, τα οποία αποσιωπήθηκαν στην ταινία, αλλά θα αναδειχθούν στο θεατρικό. Ένα από αυτά είναι ο καταλυτικός ρόλος του πατέρα και ο τρόπος που τελικά όπλισε το χέρι της κάθε μιας ενάντια στο ίδιο της το αίμα. Όπως χαρακτηριστικά καταλήγουν θα υπάρχουν εκπλήξεις και για τους παλιούς σινεφίλ, που γνωρίζουν ήδη καλά την πλοκή και το τέλος, αλλά και για όσους αγαπούν τα θρίλερ και θα έχουν μία μοναδική ευκαιρία να το δουν να ανασαίνει, όχι μόνο στη σκοτεινή κινηματογραφική αίθουσα, αλλά για πρώτη φορά με τόση ένταση και στο θεατρικό σανίδι.
Info:
Tι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν;
Θέατρο Σφενδόνη
14/12-9/04
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Δραματουργική Επιμέλεια: Απόλλων Παπαθεοχάρης - Δανάη Παπουτσή
Σκηνοθεσία - Σκηνικά - Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Παπουτσή
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
Παραγωγή: Λυκόφως-Γιώργος Λυκιαρδόπουλος
Ερμηνεύουν οι
Ρούλα Πατεράκη: Μπέιμπι Τζέιν
Ρένη Πιττακή: Μπλανς
Στέλλα Γκίκα: Έντνα
Πηνελόπη Μαρκοπούλου: Κυρία Μπέιτς – Ντήλια
Αλέξιος Διαμαντής: Έντουιν
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0