__________________
1.
Αγαπητή μου Αμπά,
Με πνίγει το δίκιο! Έχεις συζητήσει απείρως στην στήλη αυτή περί σεξισμού κ φεμινισμού κ ισότητα των φύλων κλπ
Μήπως λοιπόν μπορείς να μου εξηγήσεις πώς στο καλό αντιμετωπίζουμε άκρως σεξιστικά σχόλια από γυναίκες;;; Και εξηγώ με παραδείγματα μέσα απτην δουλειά μου που μ έχουν αφήσει να κοιτάω την εκάστοτε συνεργάτη αποσβολωμένη:
- Συνάδελφος (ας την πούμε Χ) έψαχνε άτομο για βοηθό της μέσα από την εταιρεία – όχι κάποιος exciting ρόλος, τυπική βοηθός στα όρια της βαρεμάρας η θέση. Κάποιος πρότεινε μια κοπέλα η οποία έχει παιδί 3 χρονών (κ κάνει 2 δουλειές για να τα φέρει βόλτα, άριστη και στις 2)και η Χ απάντησε πως δεν την θέλει γιατι έχει παιδί και αυτό θα έρχεται πάντα πάνω απτη δουλειά.
-Η Χ εκμυστηρεύτηκε κάτι σε άλλη συνάδλεφο που δουλεύει part time (3 μέρες τη βδομάδα). Όταν η άλλη συνάδελφος μετέφερε τη συζήτηση αυτή σε άλλους (που δεν θά πρεπε φυσικά), η Χ είπε 'Σα δεν ντρέπεται, εγώ λέω καλύτερα να γυρίσει σπίτι της να κάνει την housewife στην κουζίνα της full time.
- Συνάδελφος (Ψ) κ εγώ συζητούσαμε για μια συνέντευξη μιας Προέδρου μιας απτις πιο γνωστές εταιρείες παγκοσμίως. Στην φωτογραφία η κυρία αυτή φαίνεται περίπου 45 (εκ των υστέρων έμαθα πως είναι 57), και ρώτησα εγώ 'Μα καλά βρε παιδί μου πως κάποιοι άνθρωποι κατέχουν τέτοιες θέσεις στα 40-45 τους τόσο γρήγορα, πότε πρόλαβαν αναρωτιέμαι' – όχι από ζήλεια, αλλά από φιλοδοξία δική μου, δλδ ποιοά βήματα να ακολουθήσω για να καταφέρω κάτι τέτοιο. Απάντηση της Ψ (θα το μεταφέρω στα Αγγλικά γιατί η συζήτηση ήταν στα Αγγλικά κ θα χαθεί η 'ομορφιά' στην μετάφραση): Clearly she sucked a lot of d**s!
ΓΙΑΤΙ; Γιατί βρε Αμπά μου οι ίδιες οι γυναίκες μιλάνε κ σκέφτονται έτσι; Και πώς το αντιμετωπίζουμε; Πώς απαντάμε πέρα απτο γραφικό 'Αυτό που είπες είναι σεξιστικό, αν ήταν άντρας δεν θα έλεγες κάτι παρόμοιο;'
Εκνευρίζομαι κ ζητώ την δομημένη σκέψη σου!
Σ ευχαριστώ και συγγνώμη για το σεντόνι!
-Girls vs Girls
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Κάποιες γυναίκες σκέφτονται έτσι και μιλάνε έτσι, γιατί πιστεύουν ότι αν συμμετέχουν στον σεξισμό θα έχουν καλύτερη αντιμετώπιση από την κοινωνία και από τα «αφεντικά» τους, και δεν θα παθαίνουν όσα ξέρουν ότι υφίστανται οι γυναίκες. Συμμορφώνονται δηλαδή με ζήλο, δείχνοντας «εγώ δεν είμαι σαν τις «άλλες» γιατί έτσι νομίζουν ότι θα αποφύγουν αυτά που παθαίνουν οι «άλλες» (την υποτίμηση, τα σεξιστικά αστεία, την αξιολόγηση της εμφάνισης και των κιλών, την κατηγοριοποίηση σε "τσούλα" και "γυναίκα για οικογένεια" και τα λοιπά) και θα ανήκουν στην ανώτερη κάστα. Είναι αυτό που κάνουν ορισμένοι πολίτες όταν ζουν σε ιδιαίτερα καταπιεστικό καθεστώς.
Αν είναι πολύ στενάχωρο και ως τακτική, πολύ αποτυχημένη, και φυσικά πρέπει να σε προβληματίζει, μην πέφτεις κι εσύ στην παγίδα να θυμώνεις με αυτές τις γυναίκες. Ο σεξισμός δεν υπάρχει εξαιτίας τους. Η φράση που αναφέρεις στο τέλος μεταξύ των εισαγωγικών, αν δεν πρόκειται για κολλητή σου, είναι αρκετή, δεν είναι καθόλου γραφική. Αν πρόκειται για γυναίκα που είναι πιο κοντά σου και πιστεύεις ότι δεν έχει σκεφτεί ακόμα τα πράγματα αλλιώς γιατί δεν είχε την ευκαιρία, ζύγισε να δεις αν έχεις τον χρόνο και την όρεξη να ανοίξεις κουβέντα.
__________________
2.
Ξεχωριστή μου Αμπα,
Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να ζήσεις για ένα διάστημα στην εποχή που διάλεξες, θα διάλεγες να πας σφαίρα στο μέλλον ή σε άλλη εποχή του παρελθόντος (σε ποια); Ήήήή...θα γύριζες κάπου πίσω στην πορεία της δικής σου ζωής για να κάνεις κάτι διαφορετικά που ίσως έχεις μετανιώσει πια; Εγώ νομίζω θα έκανα το τελευταίο γιατί πρώτον, το μέλλον καλύτερα να μου είναι άγνωστο και δεύτερον, γυρίζοντας πίσω σε άλλες εποχές, η γυναίκα τα περνούσε απ' το κακό στο χειρότερο, χαΐρι και προκοπή δε θα'βλεπα.
Μένι μένι κίσιζ του γιού!
-Νίνα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Την δική μου ζωή δεν θα την πείραζα, γιατί και η μικρότερη παρέμβαση θα μπορούσε να με στείλει κάπου χίλιες φορές χειρότερα, το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο, και πολλά από αυτά που έζησα και ζω δεν θα τα άλλαζα με τίποτα. Θα πήγαινα στο πολύ μακρινό μέλλον, χίλια χρόνια μπροστά, ας πούμε, γιατί αυτό το μέλλον δεν με αφορά, θα είμαι πλέον ιόντα και αν, και είμαι πολύ περίεργη να μάθω πώς θα είναι ο κόσμος τότε, αν υπάρχει βέβαια ακόμα, αλλά και αν δεν υπάρχει, κι αυτό θέλω να το μάθω.
__________________
3.
Αφού λες ότι η αγάπη δεν είναι αρκετή σε μια σχέση τι άλλο χρειάζεται? και που να το βρει κανείς? βρίσκεις κάποιον έχεις καλή επικοινωνία και συντροφικότητα λέιπει το συναίσθημα ...ερωτεύεσαι άλλον τρελλά, δεν ταιριάζετε...προσπαθείς με άλλον, δεν τα βρίσκετε στο σεξ..Καμιά συμβουλή ? γιατί η εύρεση ενός συμβατού συντρόφου μου φαίνεται το πιο δύσκολο πράγμα?Πιστέυω όμως ότι δεν γίνεται χωρίς αγάπη, δΕΝ βγάινει. Εσυ?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Χωρίς αγάπη δεν βγαίνει, μολαταύτα η αγάπη δεν είναι αρκετή. Ισχύουν και τα δύο, ταυτόχρονα.
Ναι, δεν είναι εύκολο να βρεις συμβατό σύντροφο. Είναι πάρα πολύ αυξημένες οι απαιτήσεις μας. Θέλουμε να τα κάνει όλα, να είναι φίλος, εραστής, βοηθός, πλακατζής, να μας ανεβάζει στα ουράνια και ταυτόχρονα να μας καλύπτει όλα τα ψυχολογικά κενά που έχουμε από τα παιδικά μας χρόνια. Γι'αυτό, κάνε αυτό που πρέπει από την δική σου πλευρά. Δούλεψε με τον εαυτό σου ώστε να μην έχεις κενά από τα παιδικά σου χρόνια, και αυτά που δεν μπορείς να τα καλύψεις, δέξου τα, και μην περιμένεις να σου τα καλύψει άλλος. Έτσι οι απαιτήσεις θα μειωθούν πάρα πολύ και θα γίνουν αρκετά πιο ρεαλιστικές.
__________________
4.
Καλησπέρα αγαπητή μου Λένα. Σου είχα ξαναστείλει στο παρελθόν αλλά ίσως η ερώτηση ήταν τόσο χείμαρρος που δεν την δημοσίευσες. Σου ξαναστέλνω για διαφορετικό λόγο αυτή την φορά και η αλήθεια είναι πως θα ήθελα πολύ να ακούσω την άποψή σου. Άκου πως έχει η κατάσταση είμαι 22 δεν έχω πάρει ακόμα το πτυχίο μου μα παρ'όλ'αυτά βρήκα μία δουλίτσα για να βγάζω κάποια χρήματα και να μπορέσω να ανεξαρτητοποιηθώ. Προς το παρόν μένω με τους γονείς μου και πηγαινοέρχομαι και για την δουλειά μου και για την σχολή μου κάτι που είναι αρκετά κουραστικό - πέραν της ανύπαρκτης ανεξαρτησίας μου εφόσον δεν μένω μόνη μου. Την δεδομένη στιγμή νομίζω ότι έχω διχαστεί για το αν πρέπει να συμβιβαστώ είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο μιας και τα λεφτά που βγάζω είναι λίγα και θα σου εξηγήσω τι εννοώ. Ήμουν με ένα παιδί 5 μήνες το διαλύσαμε γιατί υπήρχαν διάφορα θέματα (δεν είχε ξεπεράσει την πρώην του, τσακωνόμασταν, η απόσταση κλπ). Τέλοσπάντων, μετά από 3 μήνες που το διαλύσαμε επέστρεψε μου είπε να τα ξαναβρούμε και να έρθει Αθήνα για να συγκατοικήσουμε. Μου είπε πως ξεπέρασε την πρώην του, δείχνει αλλαγμένος, πιο ήρεμος πιο χαλαρός (κάνει συνεδρίες και με ψυχολόγο) αλλά δεν ξέρω φοβάμαι και να τον εμπιστευτώ για ένα τόσο μεγάλο βήμα και να τον πιστέψω στο ότι έχει αλλάξει. Από την άλλη πλευρά θέλω ειλικρινά τόσο πολύ να φύγω από το πατρικό μου σπίτι που είναι απίστευτη ευκαιρία η όλη κατάσταση όχι μόνο για να έχω τον προσωπικό μου χώρο αλλά και για να κυνηγήσω επαγγελματικές ευκαιρίες. 'Ελα μου όμως που πλέον Λενάκι μου , δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του μιας και πολύ άσχημα μου μίλησε και μου συμπεριφέρθηκε στο παρελθόν (πράγμα που επίσης παραδέχτηκε) και ουσιαστικά τώρα η μόνη σχέση που θα ήθελα μαζί του είναι είτε σκέτο φιλική είτε κάτι σαν friends with benefits χωρίς συναισθηματικό δέσιμο ενώ να σου πω ότι νομίζω πως είμαι τσιμπημένη και με κάποιον άλλο . Δεν ξέρω ειλικρινά τι πρέπει να κάνω , έχω μπερδευτεί απίστευτα . Εσύ τι θα έκανες στην θέση μου; Θα επιθυμούσα να απαντήσεις σύντομα αν και μάλλον δύσκολο . Σ'ευχαριστώ για τον χρόνο σου. :)
-μπερδεμένο κορίτσι
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Απορώ βρε μπερδεμένο μου κορίτσι, πραγματικά. Είναι δυνατόν να αναρωτιέσαι αν είναι καλή ιδέα να συζήσεις με κάποιον επειδή σε συμφέρει οικονομικά, ουσιαστικά κοροϊδεύοντας τον, ενώ σου αρέσει και κάποιος άλλος;
Ειλικρινά δεν ξέρεις τι να κάνεις; Θα ήθελα πολύ να σε ακούσω να αναλύεις επιχειρήματα υπέρ του να κάνεις τέτοια κίνηση. Πχ «με συμφέρει», «με συμφέρει αρκετά», «με συμφέρει εμένα πάρα πολύ».
Ευχαρίστως να σε βγάλω από το δίλημμα. Δεν υπάρχει ποτέ μα ποτέ καλή δικαιολογία για να κοροϊδέψεις κάποιον άλλον. Το πόσο «απίστευτη ευκαιρία» είναι για σένα η κοροϊδία, αληθινά δεν είναι επιχείρημα. Ελπίζω το «απίστευτό σου μπέρδεμα» να είναι αποτέλεσμα στιγμιαίας παραφροσύνης και όχι στάση ζωής.
Πώς πιστεύεις ότι θα ένιωθε ο φίλος σου αν διάβαζε αυτό που έγραψες; Τι θα σκεφτόταν για σένα; Αυτά θα έπρεπε να νιώθεις για αυτά που σκέφτεσαι.
__________________
5.
Η οικονομικη μου κατασταση ηταν γνωστη στην ψυχολογο μου.
Παρολα αυτα εκανα τα παντα να πληρωνω στην ωρα μου. Ομως εφτασα σε σημειο να μην μπορω να πληρωσω και της ειπα οτι δεν μπορω να συνεχισω για οικονομικους λογους. Αυτη με ρωτησε αν μπορω να βρω απο πουθενα λεφτα πχ να δανιστω απο γονεις.[ Εγω δεν ηθελα καν να προσπαθησω απο γονείς γιατι ακριβως απ αυτους προσπαθω να απογαλακτιστω κ της το εξηγησα κ δεν υπαρχει καποια αλλη πηγη δανισμου. ] Και αφού μου ειπε οτι ειναι σημαντικο αν συνεχισω εστω και μια στο τοσο οσο μπορω, τ αφησε εκει. Η στιγμη που εγινε αυτο ηταν ενα πολυ κρισιμο κ μεταβατικο σταδιο της ζωης μου κ ζοριζομουν πολυ ψυχολογικα κ ηταν ολοφανερο.
Δεν της το ζητησα γιατι ειμαι ψοροπερηφανη και εχω κ αλλα συμπλέγματα που δουλευουμε. Αλλα θα ηθελα να ειχε ριξει την τιμη της. Να προτινει εναν ευνοητικοτερο τροπο πληρωμης για οσες θεραπειες μπορουσα να κανω. Προσπαθω να σκεφτω χωρις συναίσθημα οτι ειναι επαγγελματιας όχι φιλη μου.. κ το κατααλαβαινω εν μερη. Αλλα απογοητευομαι. Περιμενα καποιου ειδους διευκολυνση. Ειναι φανερο οτι βγαζει αρκετα χρηματα. Μονο εγω της εδωσα 4000 για 100 ωρες απ το χρόνο της, την ιδια στιγμη που επρεπε να επιλεξω αναμεσα στην ψυχοθεραπεια κ την θερμανση. Εχουμε κάνει μια δουλεια μαζι και σ ενα πολυ κρισιμο σημειο στην ζωη μου, ενιωσα οτι με παρατησε. Εστω κ σε επαγγελματικο επιπεδο.. έχω δει επαγγελματιες ολων των επαγγελματων να κανουν ευκολιες πληρωμης η να επιτρεπουν στους πελατες τους να τους χρωσταν λεφτα για καποιο διαστημα- ειδικα αν βλεπουν τον αλλο να κανει τα παντα να ειναι τυπικος. Καπως το θεωρησα λιγο .. ειμαι σιγουρη οτι ξερει οτι εγω θα δυσκολευομουν να της ζητησω να μειωσει την αμοιβη της.
Πιστευεις ειναι λογικη η απογοήτευση μου η περιμενα πράγματα που δεν θα πρεπε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πιστεύω ότι πρέπει να το συζητήσεις μαζί της. Δεν είναι κάτι που έχει νόημα να αναλυθεί εκτός της θεραπείας σου. Υπάρχει περίπτωση να έχει λόγο που δεν θέλει να σου κάνει μείωση. Αν τελικά από την κουβέντα αποδειχτεί ότι το κάνει επειδή έτσι θέλει, και δεν την ενδιαφέρει να σε διευκολύνει, τότε κι εσύ μπορείς να ψάξεις να βρεις πιο φτηνό ψυχολόγο. Η αγορά είναι ανοιχτή και για τις δύο πλευρές. Όπως δεν είναι υποχρεωμένη να κάνει μείωση, έτσι κι εσύ δεν είσαι υποχρεωμένη να μείνεις μαζί της. Φαντάζομαι ότι το ξέρει ότι ρισκάρει με την άρνηση της. Ή όχι;
Το πόσα λεφτά βγάζει δεν είναι επιχείρημα για κάτι, ούτε το ότι επέλεξες ψυχοθεραπεία αντί για θέρμανση. Μείνε στο πρόβλημα, μην το προσωποποιείς.
__________________
6.
Αγαπημένη Λένα,
πριν ένα μήνα ο φίλος μου με χώρισε. Με πλήγωσε πολύ αλλά δέχτηκα την απόφαση του αμέσως και το τελειώσαμε χωρίς δράματα και κακό. Στην ορκωμοσία κοινής γνωστής τον βλέπω με την παρέα του και πάω να χαιρετήσω. Τους χαιρετάω όλους και ακούω σχόλια του τύπου: καιρό έχουμε να σε δούμε, άντε έλα καμιά μέρα και με μας έξω, όλο μόνο το αφήνεις να βγαίνει το παιδί.. Και λέω έκπληκτη μπροστά σε όλους: Συγγνώμη παιδιά, αλλά έχουμε χωρίσει. Παγωμένα βλέμματα, σιωπή, ένας νόμιζε κάνω πλάκα και γέλασε. Κοιτάω τον πρώην μου και μου λέει: δεν το είχα πει. Έρχεται φίλη που ορκίζεται και βγαίνουμε όλοι από την άβολη στιγμή. Χαιρετηθήκαμε φύγαμε δεν ξαναέθιξα τίποτα. Θέλω τη γνώμη σου! Δεν σε ρωτάω γιατί να μην είπε κάτι στους φίλους που είναι κοντινοί και βλέπει κάθε μέρα, γιατί που να ξέρεις κι εσύ.. Αλλά εγώ πιστεύεις το χειρίστηκα καλά; Η θα έπρεπε να ζητήσω το λόγο που δεν το λέει;
-ταραγμένη
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι πια δική σου δουλειά το τι κάνει και τι δεν κάνει. Αν δεν υπάρχει κάποιου είδους χαραμάδα ή πιθανότητα για φιλία, μην ανακατεύεσαι με τα θέματα του. Η μόνη εξαίρεση είναι τα θέματα συκοφαντίας.
_________________
7.
Αγαπημένη Α μπα, σε χαιρετώ! Μάλλον δε θα το περιγράψω σωστά, αλλά θα προσπαθήσω. Έχοντας βγει από μία σχέση που κράτησε όλα τα 20 μου, που εν τέλει δεν οδήγησε πουθενά, γιατί "δεν περνούσε καλά πια μαζί μου", όσο καλά κι αν πέρασα μαζί του αυτά τα χρόνια, και δε θα τα άλλαζα, κάποιες στιγμές νιώθω ότι έχασα χρόνο από την ευκαιρία να βρω κάποιον που θα μπορούσα να δημιουργήσω οικογένεια. Έχοντας μπει σε νέα σχέση εδώ και ένα χρόνο, επειδή τα περιθώριά μου για δημιουργία οικογένειας στενεύουν, λόγω προβλήματος υγείας(η γιατρός μου με πιέζει αν όντως θέλω οικογένεια, να βιαστώ), σκέφτομαι ότι θα ήθελα να ρωτήσω τον φίλο μου για τις σκέψεις του για οικογένεια. Δε θα ήθελα να γίνει στα πλαίσια μιας χαλαρής συζήτησης, που θα μπορούσε απλά να αστειευτεί και να αποφύγει να απαντήσει. Θα ήθελα να του κάνω σοβαρές ερωτήσεις, χωρίς όμως να τον τρομάξω-πιέσω. Το ξέρω ότι δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, αλλά μέσες άκρες, φαντάζομαι ότι θα έχει κάτι στο βάθος του μυαλού του για αυτά τα θέματα. Ξέρω ότι είμαστε λίγο καιρό μαζί(για'μένα) και έχει ακόμα δρόμο η σχέση μας, σε μέσες άκρες όμως ξέρει τι είμαι και πώς θα μπορούσε να φανταστεί το μέλλον του μαζί μου. Γενικά η σχέση μας εξελίσσεται σε κάτι που μου αρέσει και με ικανοποιεί πολύ. Μπορείτε να μου προτείνετε εσύ και οι αναγνώστες έναν ασφαλή τρόπο προσέγγισης του θέματος; Δεκτά και ολόκληρα σενάρια! Προφανώς δεν είναι ότι σκέφτομαι να παντρευτώ αύριο, απλά θα ήθελα να ξέρω κάπως που βαδίζω. Ο φίλος μου είναι κλειστό άτομο και δυσκολεύεται να συζητήσει προσωπικά θέματα εκφράζοντας όλα όσα νιώθει. Όντας κι εγώ δύσκολη στο να εκφράζομαι, θα με βοηθούσε λοιπόν μία νοερή προετοιμασία για τη συζήτηση.. Ελπίζω να σας έδωσα να καταλάβετε τη σκέψη μου. Ευχαριστώ! Ελίζαμπεθ Μπένετ
Υ.Γ. γιατί σε παλιά σου ανάρτηση είπες ότι δεν περίμενες να στείλει ερώτηση κάποιος που ασχολείται με τον αθλητισμό;
Υ.Γ.2 σε φιλώ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η πρόταση μου είναι να μην πεις «πώς βλέπεις Τάκη τη σχέση μας» γιατί αυτό είναι πίεση και η απάντηση είναι πολύ δύσκολη. Ούτε παντρεμένοι χρόνια δεν ξέρουν πώς να το απαντήσουν αυτό. Ούτε προτείνω να πεις «πώς με βλέπεις Τάκη μου εμένα τώρα που με ξέρεις» γιατί είναι η ίδια ερώτηση με το «πώς βλέπεις Τάκη τη σχέση μας».
Αν δεν ξέρεις πώς βλέπει τη σχέση σας ο Τάκης, δεν ξέρεις αρκετά καλά τον Τάκη, και το λες και μόνη σου άλλωστε, αφού η σχέση σας είναι πρόσφατη. Οπότε προτείνω να κάνεις πολλές συζητήσεις με τον Τάκη, για να γνωρίσεις τον Τάκη. Όχι για το κοινό σας μέλλον απαραίτητα, αλλά για το μέλλον του. Ρώτα τον πώς φαντάζεται το μέλλον του. Έχει οικογένεια μέσα; Παιδιά; Πόσο χρονών πιστεύει ότι θα θέλει να κάνει παιδί; Και πόσο χρονών θα είναι η γυναίκα του; Και τι δουλειά θα κάνει η γυναίκα του; Ή θα κάθεται σπίτι για να θηλάζει γιατί ο θηλασμός δίνει τα αντισώματα; Και σε ποιο σχολείο θα πάει το παιδί, δημόσιο ή ιδιωτικό; Και η μαμά του επιτρέπεται να συμμετέχει στο μεγάλωμα; Η πεθερά του;
Έχεις επικεντρωθεί τόσο πολύ στο να κάνεις οικογένεια, ώστε έχεις παραβλέψει εντελώς αν ο Τάκης είναι κατάλληλος για σένα ώστε να κάνεις κάτι τόσο σοβαρό μαζί του. Η ανασφάλεια σου για το μυστήριο θέμα υγείας δεν αξιολογείται, και δεν λες και πόσο χρονών είσαι. Αν η γιατρός σου είναι γυναικολόγος, θα σου πω το εξής: αυτό το ντέρτι έχουν σχεδόν όλοι οι γυναικολόγοι, να πιέζουν τις γυναίκες να κάνουν παιδί κάθε φορά που τις βλέπουν γιατί «τα περιθώρια στενεύουν». Τα περιθώρια αρχίζουν να στενεύουν από τότε που πατάμε τα είκοσι, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλή ιδέα για όλες να κάνουν παιδί στα 22, αν και οι γυναικολόγοι αυτό θα ήθελαν. Δεν θα το μεγαλώσει η γιατρός σου όμως το παιδί σου παρέα με τον Τάκη, εσύ θα βάλεις στη ζωή σου τον Τάκη με τρόπο που δεν βγαίνει με τίποτα. Πρόσεχε ΠΑΡΑ πολύ, γιατί αν ο Τάκης είναι λάθος επιλογή, κινδυνεύεις να χαλάσεις τη ζωή σου, και δεν το λέω με ελαφρά την καρδιά αυτό. Από τον τρόπο που τα γράφεις πολύ φοβάμαι ότι έβαλες τις ωοθήκες πρώτες και τον Τάκη δεύτερο.
Ο γάμος δεν εξασφαλίζει συντροφικότητα και τα παιδιά δεν εξασφαλίζουν οικογένεια. Αν δεν διαλέξεις τον κατάλληλο Τάκη, θα βρεθείς μόνη με τεράστιες ευθύνες ανηλίκων, και το «μόνη» μπορεί να γίνει και εντός γάμου. Πρόσεχε ΠΑΡΑ πολύ και σταμάτα να επηρεάζεσαι από τη γιατρό. Μόνο την ιατρική γνώμη της πάρε, από κει και πέρα έχεις ευθύνη για πολλά περισσότερα. Θα σου δώσει η γιατρός σου επίδομα αν πάρεις διαζύγιο, ή θα αναλάβει τον ρόλο του κηδεμόνα αν αποδειχτεί ότι ο Τάκης τελικά δεν πολυήθελε παιδιά;
