17.7.2011 | 10:58
Το αιώνιο δίλημμα..
Πώς και πόσο εύκολα και ύπουλα μπορεί να μια αρχή αγνής και υπέροχης φιλίας μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια σκέψη: αρχίζω να τον/την ερωτεύομαι.. Και κάτι αντίστοιχο να καταλαβαίνεις ότι μπορεί να συμβαίνει και στον/στην άλλον/η.Και τώρα;.. Λέγεται; Δεν λέγεται; Μα, είναι αλλού.. Θα μπορούσα και εγώ να είμαι αλλού.. Αλλά εγώ δεν είμαι.. Οπότε; Η απάντηση είναι μάλλον προφανής. Δεν βάζεις σε ρίσκο κάτι τόσο ωραίο. Μάλλον, δεν υπάρχει λόγος.
