ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω 2 μιση χρόνια που χώρισα από αυτόν που θεωρούσα τον Έρωτα της ζωής μου...Εδώ και 2 χρόνια έχω άλλη σχέση..με κάποιον καταπληκτικό άνθρωπο..(Δεν άντεχα να έιμαι μόνη με τίποτα).Η προηγούμενη σχέση με έριξε στα πατώματα.Αλλά...??Αλλά δεν μπορώ με κανέναν τρόπο να ξεχάσω και να ξεπεράσω τον πρώην..τον αγάπησα φουλ..στο τέλος και λίγο πιο πριν μου φέρθηκε άθλια..με έδιωξε απ΄ το σπίτι...και πολλάααααα άλλα..το θέμα είναι πως συνεχίζω να τον αγαπώ να τον σκέφτομαι και να τον ονειρεύομαι ακόμα το ίδιο..Σκατά..Μια εμμονή δηλαδή , μια κατάρα, ένα μαύρο σύννεφο πάνω απ'το κεφάλι μου που δεν μ'αφήνει να χαρώ τίποτα. Νομίζω πως δεν υπάρχει γιατρειά/πως δεν θα τον ξεπεράσω ποτέ..Κάπου κάπου στέλνω κανά μήνυμα..κάνω κάποια κίνηση αλλά φυσικά δεν ανταποκρίνεται.Ξέρει πως είμαι με άλλον αλλά ξέρει πως δεν τον έχω ξεπεράσει..αλλά χέστηκε για όλα..δεν του έχω μιλήσει ευθέως αλλά το ξέρει..και δεν έχει και νόημα να το κάνω και να ξεφτιλιστώ και άλλο...(έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να τον προσεγγίσω). Είναι κανείς άλλος σε τέτοια κωλοκατάσταση που ο κάποιος πρώην έχει στοιχειώσει την ζωή του έτσι ρε παιδιά??? Νομίζω πως ούτε θα ερωτευτώ και θα ευτυχίσω ποτέ με κάποιον και ούτε θα ξεπεράσω ποτέ αυτόν τον Μεγάλο Έρωτα(και καλά γιατί δεν ξέρω αν είναι μεγάλος έρωτας ή αρρωστημένη εμμονή, πραγματικα)..ΟΥΦΦ!!!! ΤΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΗΚΑ...για να δω..μόνο εγώ είμαι έτσι?? ;))