ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με την μάνα μου πλέον δε έχω σχέση ουσιαστική. Σταμάτησε ξαφνικά να νοιάζομαι όσο παλιά. Γιατί πλέον, στα 25 μου, κατάλαβα ότι η μάνα μου είναι μια αυταρχική, εγωκεντρική και καταπιεστική μάνα, που δε μπορεί να δεχτεί ότι μεγάλωσα, έχω την δική μου προσωπικότητα και μπορώ να λέω την γνώμη μου.Δε στεναχωριέμαι και ούτε ντρέπομαι που το λέω: δε μπορούν όλες οι σχέσεις μάνας-κόρης να είναι ιδανικές. Με τις 2 άλλες αδερφές μου, η μάνα μου είναι ακόμα πιο καταπιεστική, αλλά επειδή οι αδερφές μου δεν έχουν ακόμα απογαλακτιστεί, δέχονται αυτήν την συμπεριφορά.Εγω πια όχι. Δε θέλω να συνεχίσω να δέχομαι αυτήν την συμπεριφόρα. Ζούμε στο ίδιο σπίτι και λέμε μόνο ένα γεια και ένα καλησπέρα. Δε θέλω να με ρωτάει τι κάνω, γιατί ακόμα και αν της πω, δε θα καταλάβει και ούτε θα ενδιαφερθεί πραγματικά. Δε θέλω να έχω ουσιαστική σχέση μαζί της, γτ το μόνο που μου έκανε τόσα χρόνια είναι να ξεσπάει πάνω μου την προβληματική της σχέση με τον πατέρα μου και όλα τα κόμπλεξ της. Δε με ενδιαφέρει πια. Τόσα χρόνια ήμουν το άτομο στο οποίο ξεσπούσε. Όχι πια.Τώρα μπορώ να το δω καθαρά, μετά από τόσα χρόνια: Με την μάνα μου δε μπορώ να έχω μια καλή σχέση. Έσπασε αυτός ο δεσμός μια και καλή. Και ας ακούγομαι σκληρή κτλ, τουλάχιστον δεν υποκρίνομαι ότι έχω την τέλεια οικογένεια. Κατι που κάνει αυτή: υποκρίνεται σε φίλους και γνωστούς ότι έχει την τέλεια οικογένεια, τις τέλειες σχέσεις με τα παιδιά της ενώ δεν κάνει καν τον κόπο να προσπαθήσει να με κερδίσει. Εγώ δεν νοιάζομαι για τους άλλους, τι θα σκεφτούν για μένα κτλ. Είμαι καθαρή και έντιμη και το λέω: με την μάνα μου δε με δένει τίποτα πλέον.