ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

βαριεμαι τη ζωη μου, διακοπες δεν μου προτεινε κανεις/καμμια να κανουμε μαζι..., οι φιλοι συχνα γινονται απλα γνωστοι, η δουλεια εινα στο αντικειμενο μας και πληρωνει και καλα οποτε ας μην μιλαω και ας δουλευω 14 ωρες την ημερα μεμπινελικια,με 4 μερες αδεια το καλοκαιρι τα λεφτα τα χρειαζομαστε χρωσταμε τα κερατα μας και ο πατερας ειναι ανεργος, δεν με πλησιαζει ανθρωπος να πουμε ενω προσπαθω να ειμαι με το χαμογελο στα χειλη συνεχεια, να κανω θετικες σκεψεις οποτε μπορω μπας κ γινω πητερ παν και πεταξω,να θελω να κανω πραγματα,να δινω, να μην ζηταω σχεδον ποτε αυτα που αξιζω το ενα να το αλλο...και να παιρνω τα αρχιδια μου γκομενικα, φιλικα, κοινωνικα,επαγγελματικα....και πως σκατα γινετε σχεδον ολοι γυρω μου να ειναι στα αρχιδια τους και χαι χουι και χαλαρα χωρις υποχρεωσεις και εγνοιες και να περνανε ζαχαρη;...και εγω να πνιγομαι στις υποχρεωσεις και στις σκεψεις μου.....ακομα και η ομαδα σκατα παει!!!!!πρεπει να κοιταξω λιγο την παρτη μου στα σοβαρα νομιζω!