28.8.2011 | 23:13
Αναρωτιέμαι...
Αν ήμασταν λίγο πιο χαλαροί, χαμογελούσαμε όποτε σκοντάφτουμε και γελούσαμε όποτε πέφτουμε. Αν ανεβαίναμε το λόφο, χωρίς να γκρινιάζουμε για το βουνό που είναι μπροστά μας. Αν κολυμπούσαμε στη θάλασσα αντί να πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό.Αν, βρε αδερφέ, βλέπαμε πόσο αστεία είναι η ζωή, ξέρετε, εκεί στο βάθος...Μήπως, λέω μήπως, τα πράγματα θα ήταν λίγο καλύτερα για όλους μας;Τι εξομολογούμαι;Ότι θέλω να γελάω, όχι να κλαίω και με κούρασαν όλοι αυτοί που θέλουν να μου μαυρίσουν την ψυχή για να πηγαίνει ασορτί με τη δική τους...Παρεμπιπτόντως, ήμουν άνεργος 2 χρόνια, βρήκα μια κακοπληρωμένη, ανασφάλιστη δουλειά πριν 4 μήνες, είμαι μόνος 3 χρόνια τώρα και με τα οικονομικά μου χάλια δεν μπορώ να κάνω τίποτα που να μου αρέσει πραγματικά. Δεν γκρινιάζω όμως.Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ!!!