11.9.2011 | 01:38
ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ
ΠΡΙΝ ΚΑΝΑΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΛΩΣΑ ΜΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ. ΓΕΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΤΑ ΕΓΩΗΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΙΛΗΚΡΙΝΗΣ ΤΟ ΗΞΕΡΑ. ΟΜΩΣ ΚΑΝΑΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΕΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΕ ΕΜΠΥΣΤΟΣΥΝΗ. ΚΑΤΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΛΩΣΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΜΑΝΤΙΚΟ ΛΟΓΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΕΜΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΗΤΑΝ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΤΟ ΠΙΣΜΑ ΜΟΥ. ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΑΤΙ ΠΗΓΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑΝ Η ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΙΣΕ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΗ. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΤΟ Θ ΕΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ. ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΣΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ, ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΛΑΨΩ. ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ. Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΚΛΑΨΑ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΗ Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΥΓΑ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΛΑΨΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ. ΝΑ ΘΡΙΝΗΣΩ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΜΑΣ. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΡΕ ΧΑΖΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΕΩΗΣΤΡΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ.
