30.9.2011 | 20:35
για τον πατερα μου
για αυτόν, που κάνει τη μάνα μου να κλαιει κρυφα, να κλαίει οταν προσευχεται.για αυτόν, που την βγαζει εκτος εαυτου, που την κάνει να μετανιωνει που τον παντρευτηκεγια αυτόν, που πληγωνει οσους αγαπώγια αυτόν, που δεν εχει να πει καλή κουβεντα για κανεναν, παρα να κακολογήσει για να νιωσει αυτός καλα.για αυτόν, που νομίζει οτι τα υλικά αγαθά ειναι ολα οσα χρειαζεται ενα παιδί και τα προσφερει μονο και μονο για να σου πει μετα "τι σου λειπει".για αυτόν, που χαστουκιζει τα αδελφια μου για να δειξει τη δυναμη του.για αυτον, που λεει οτι θα καταστραφω στη ζωή μου μονο και μονο επειδη τολμάω να μην τον αφήνω να με κάνει σκουπίδι.για αυτον, που εχει ολα τα κομπλεξ του κόσμου πάνω του και θελει να κανει και τους αλλους ετσι.για αυτον που βρίζει τους πάντεςγια αυτόν που ξερει τα πάντα, περισσοτερα απο ολουςγια αυτόν που με κάνει να τρεμω απο θυμό κάθε φορα που ειναι στον ιδιο χώρο μαζί μουγια αυτόν, που εκμεταλλευεται τον απιστευτα καλό χαρακτήρα του αδελφου μουγια αυτον, τον υποκριτη...ναι, για τον πατερα μου..λυπαμαι τόσο, αλλά ειναι για αυτόν.