ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φοβάμαι αυτό που γίναμε ...και αυτό που γίναμε, δεν το βλέπει η κυρία Ενωμένη δήθεν Ευρώπη,αλλά το βλέπουμε μόνο εμείς ....γύρω μας,μέσα στα σπίτια μας, έξω απ΄τα σπίτια μας ,στο δρόμο , στην δουλειά, στο κρασι με την παρέα.....Δεν μιλάμε μέσα στα σπίτια μας για τίποτα άλλο...Αρνούμαι να το κατονομάσω ,ξέρουμε όλοι τι εννοώ...Με τους φίλους μας...αυτό ...με τον σύντροφό μας αυτό...Είναι σαν να μην έχουμε πια ζωή έστω και χωρίς αυτό....Αναπνοή και λόγω ύπάρξης χωρίς αυτό....Μετράμε καθημερινά αυτούς που μας έκλεψαν την ζωή ,τη δουλειά, τη χώρα, το μέλλον, και σαν τους κατακερατωμένους συζύγους ρίχνουμε κατάρες ολημερίς για να ξοδέψουμε λίγη από την πίκρα μας...Ηττημένοι,απορριπτέοι, προδομένοι, καταληστευμένοι άνθρωποι περιφερόμαστε μονολογώντας σχεδόν ημίτρελοι.....Δεν μας πήραν τη χώρα, την ψυχολογία μας πήραν!Προσωρινά;;Εγώ πιστεύω πως ναι...προσωρινά!!Στο μόνο που βασίζομαι θα εξομολογηθώ, είναι το DNA μας,λίγο fucked up....αλλά brilliant!!Φοβάμαι μήπως πέσουμε στην παγίδα ότι δεν μπορούμε τα πάντα, γιατί τα μπορούμε, τώρα περισσότερο από πότε...μην πιστέψουν τα παιδιά μας στο γερμανικό ''πρότυπο''...Φοβάμαι μην ξεχάσουμε τι θα πεί να είσαι Ελληνας....