26.11.2011 | 16:52
φούσκες, δάκρυα και χαμόγελα, ζωή
καρμική συνάντηση, καρμική συνέχεια που δεν μπορεί ποτέ να την προβλέψει κανένας. είναι σαν κάτι να μας δένει και ακόμα δεν το έχουμε καταλάβει. ήμουν ακόμα παιδί όταν σε γνώρισα, συνεχίζω να μεγαλώνω μαζί σου αλλά απο μακριά. πολλές φορές σκέφτηκα πως ίσως όλο αυτό δεν έχει νόημα, να σε βλέπω μιά στο τόσο,πως χάνουμε τον χρόνο μας. όταν όμως ήμασταν μακριά ένιωθα να σε αγαπώ πιο πολύ και να σε θέλω όλο και πιο πολύ στη ζωή μου παρά την απόσταση και τις ιδιαιτερότητές σου. μαθαίνω και γω απο σένα. έχω σταματήσει να σκέφτομαι πόσο θα κρατήσει, αν αξίζει, αν , αν , αν.. απλά το ζώ. οι πολλές σκέψεις μου αφαιρούν ζωή. εσύ με τα καλά σου και τα κακά σου μου δίνεις αγάπη.