ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα ήρθα απο το γραφείο.Δεν με χωρούσε ο τόπος.Πήγα στην συνάντηση και όταν τελείωσα,ένοιωσα μια παρόρμηση....να περπατήσω κάτω απο την Ακρόπολη....Να πάω στο Μουσείο....και πήγα....!Μόλις είχε σκοτεινιάσει ο καιρός και φυσούσε.Και σκεφτόμουν,πόσες φορές είπαμε να πάμε....κι όμως δεν πήγαμε...και πόσο θέλω μαζί σου να δώ τόσα πράγματα,μέσα απο σένα.Και πόσο σ'αγαπώ... και πόσο μου λείπεις... και πόσο πουτάνα είναι η ζωή...και πόσο χαζοί εμείς την αφήσαμε....Και μετά γύρισα πάλι στο γραφείο...ήθελα να σου πω πόσο μου έλειπες και πόσο θα ήθελα να ήμασταν μαζί και πόσο σ'αγαπώ και τόσα άλλα πολλά ...αλλά πάντα χάνω τα λόγια μπροστά σου....Και έφυγα σαν κλέφτης...γιατί ένοιωσα τα μάτια μου υγρά και τον κόμπο να μεγαλώνει....Και έφυγα με μια ευχή και μια ελπίδα.... η πουτάνα η ζωή,να μας φέρει πάλι μαζί...