ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προϋπολογισμός και απολογισμός. Δυο λογισμοί παράλληλοι που τέμνονται. Αφύσικο στη γεωμετρία, δε στέκει, δε βολεύει, δεν υπάρχει. Καθημερινότητα γύρω μας, μέσα μας. Στη ντουλάπα υπάρχουν τέσσερα μπουφάν, τρία παλτό, δέκα μπλούζες. Τα μυρίζω, τα αγγίζω, σχεδόν ερωτικά. Κρέμονται κάθετα. Στα μανίκια χωρούν ακόμη τα χέρια μου. Πάνω τους έχουν διαδρομές και αγκαλιές. Φιλιά και αγωνίες. Θυμό και αγάπη. Πιάνω τα μαύρα. Τα φορώ. Βάζω το χέρι στην τσέπη του παλτού. Ένα παλιό εισιτήριο. Δε φαίνεται ο προορισμός. Έχει σβηστεί. Και το χαρτί εύθρυπτο. Ένα παρελθόν εύθρυπτο. Κάνω μια και διαλύεται. Χωρίς αντίσταση, χωρίς πόνο. Έξω, ο Δεκέμβρης έχει ήλιο. Η παγωνιά του δε με ενοχλεί. Ανοίγω το παράθυρο και ρουφάω ήλιο, κλέβω κι από περαστικούς, που κοιτούν ψηλά έκπληκτοι. Βάζω ήλιο στις τσέπες μου. Παντού, σε όλες. Στο παλτό, στο παντελόνι…παίρνω και μια σακούλα από κατάστημα δώρων. Βάζω κι εκεί και την κλείνω καλά. Ήδη τη νιώθω ζεστή. Περιμένω με τις ώρες. Βράδιασε. Βγαίνω από το σπίτι και προχωρώ στους δρόμους. Η σακούλα είναι ζεστή. Και οι τσέπες μου με ζεσταίνουν. Στα πόδια μου νιώθω ένα ελαφρό σπάσιμο πάγου. Πιάνω μια – μια τις πολυκατοικίες και στα γραμματοκιβώτιά τους αφήνω από δυο δάκτυλα ήλιο. Franco Herrera