5.1.2012 | 00:55
It's always darkest before the dawn..
Είμαι πολύ καλά. Για πρώτη φορά ελεύθερη. Να κάνω πραγματικότητα όσα ονειρεύτηκα, όσα θέλω να ζήσω. Δεν είσαι εδω και δεν πειράζει. Πως θα γινόταν αλλιώς; Απλά να, τώρα το βράδυ που κάθομαι και διαβάζω τις εξομολογήσεις ελπίζω να μου έστελνες και πάλι ένα μήνυμα. Να κάναμε τα χαζά μας σχέδια ακόμη κι αν τελικά δεν πραγματοποιούνταν ποτέ. Και μετά σκέφτομαι πόσο χαζό είναι να θέλω να γυρίσω. Το ξέρω, αλλά είναι κι όμορφο. Δεν πρέπει να κλάψω, να αναπολήσω, να σκεφτώ. δΕν θέλω πλεον. Να' σαι καλά εκεί που είσαι. Καληνύχτα.
