ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...γιατί όταν φεύγω απ το σπίτι σου το πρωί για δουλεια και ενώ έχουν περάσει 5 ώρες που δεν σου έχω μιλήσει, νομίζω ότι καταρρέει το σύμπαν; Ότι σταμάτησες να μ' αγαπάς, ότι δεν με σκέφτηκες καθόλου, ότι δεν σου έλειψα; Ή, ακόμα χειρότερα, ότι γνώρισες κάποια και ήδη κανονίζετε πότε θα βρεθείτε; Φταίει η ανασφάλειά μου ή το ότι πέφτω συνεχώς πάνω στα πράγματα της πρώην γυναίκας σου, 5 χρόνια χωρισμένος;; Αυτή την επαγγελματική της πλακέτα θα την αφαιρέσεις ποτέ απ την είσοδο του σπιτιού σου;; Θα σταματήσεις να μου λες ότι εκείνη καταλάβαινε ποιο πιάτο θα σου άρεσε να φας και ποιο όχι; Σκασίλα μου μωρέ τι καταλάβαινε! Εγώ είμαι μαζί σου εδώ και 1,5 χρόνο. Σου μαγειρεύω, σε χαιδεύω για να κοιμηθείς, σε σκεπάζω, σου φτιάχνω τον καφέ σου πριν φτιάξω τον δικό μου, ξενυχτάω βοηθώντας σε στη δουλειά σου, μαθαίνω φαγητά που σιχαίνομαι μόνο και μόνο επειδή εσένα σ' αρέσουν. Σε λατρεύω ρε βλάκα, πως αλλιώς να στο πω;