ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε ξημέρωμα, με έβρισκε να χαζεύω απέναντι για άλλη μια φορά εκείνη τη γκρι πολυκατοικία, ειδικά εκείνο το μοντέρνο διαμέρισμα με τις μαριονέτες στο μπαλκόνι, που κάθε τόσο ανέβαιναν στα κάγκελα και χαμογελώντας, πηδούσαν στον δρόμο..Kι εσύ, όλο κατέβαινες μες το babydoll σου νευριασμένη και τις μάζευες, και τις μάλωνες, κι οι γείτονες γελούσαν μαζί σου, εγώ όμως ποτέ μου δεν γέλασα, το αντίθετο σ'ένιωθα, σ'ένιωθα λες κι ήσουν μέσα μου, λες και είχες πιάσει αγκαλιά την καρδια μου....Πήγα να πεθάνω τη μέρα που έφυγες, φόρτωσες σ' ένα φορτηγό όλα τα πράγματα σου.. Θεέ μου, είχες τόσα πολλά πράγματα, κι εγώ είχα τόσα πολλά να σου πω, τόσα που ίσως μια ζωή να μην έφτανε.. Όμως δεν τόλμησα..