«Είμαι 27 ετών και γεννημένος στο Διδυμότειχο», λέει ο Παπαδόπουλος στο LIFO.gr με την ευκαιρία της παρουσίασης μερικών πρόσφατων έργων του. «Έδειχνα από μικρός ενδιαφέρον για τις τέχνες, ιδιαίτερα για τη ζωγραφική και τη μουσική. Πέρα απ το ότι δημιουργείς κάτι απ το μηδέν, ταυτόχρονα είναι και ένας τρόπος διαφυγής... Ζωγράφιζα από μικρός αρκετά, έπειτα το παράτησα για χρόνια...». Και πώς και ξανάρχισες; «Ήταν καθαρά εσωτερική ανάγκη.»
— Οι εικόνες σου μοιάζουν σχεδόν με φωτογραφίες. Γιατί επέλεξες το ρεαλισμό;
Ο ρεαλισμός με εντυπωσίαζε πάντα, ιδιαίτερα οι άνθρωποι. Εμπνέομαι από τους ανθρώπους, άσχημους και όμορφους. Είχα και έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα μωρά και έτσι σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να ζωγραφίζω βρέφη - αναμφισβήτητα είναι ό,τι πιο αγνό και πολύτιμο υπάρχει πάνω στη γη, και χαίρομαι που μπορώ να έρθω έστω μέσα απ την ζωγραφική κοντά σε αυτό.
