14.4.2012 | 01:15
κλαίω
Χώρισα πριν περίπου 2 εβδομάδες. Από τότε ήμουν σχεδόν συνέχεια με κόσμο, έξω, ήμουν οκ, προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι, δεν είχα συνειδητοποιήσει ακόμα τι συμβαίνει. Ήμουν έως και χαρούμενη. Και τώρα που έχουν φύγει όλοι για Πάσχα, μα όλοι, και είμαι μόνη στο δωμάτιό μου, τον πήρα τηλέφωνο. Και μόλις το κλείσαμε, μετά από μία ψυχρή κουβεντούλα, ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι η τελευταία φορά που τον είδα ήταν το τέλος. Ακόμα και να τον ξαναδώ, ακόμα και να ξανασυμβεί κάτι μεταξύ μας, δε θα μπορέσω ποτέ ξανά να τον κοιτάξω, να του πω σ'αγαπω και να μου απαντήσει το ίδιο. Θυμήθηκα μονομιάς όλα όσα ζήσαμε μαζί τόσα χρόνια. Και πλάνταξα στο κλάμα. Μισή ώρα τώρα δε μπορώ να σταματήσω.
