ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περνας απο μπροστα μου και δεν μιλας,περναω και σου λεω μονο ενα γεια.και αυτο τιποτα αλλο.το γαμωτο ειναι οτι πρεπει καθε μερα εστω και ενα λεπτο στα τυχαια να συναντηθουμε.γαμημενη δουλεια τα δυσκολευει ολα.σε ξεχναω σιγα σιγα,αλλα δεν το θελω βαθεια μεσα μου.ειναι δυσκολος ο χωρισμος,ποσο μαλλον ο δικος μας που ειμασταν γνωστοι,φιλοι,συναδελφοι καποια χρονια τωρα.δεν εχω ξαναπονεσει τοσο πολυ.γιατι σε εχασα και σαν γυναικα πρωτα,αλλα και σαν φιλη.εσυ ηθελες να μεινουμε φιλοι,αλλα δεν γινεται και το ξερεις.απο μερια μου δεν γινεται και στο ειπα οτι δεν κραταω φιλιες με σχεσεις που τελειωσανε.δεν ειμαστε φιλοι πλεον,ειμαστε ενα ζευγαρι που χωρισε.και παντα θα σε βλεπω σαν γυναικα,σαν αυτη που εψαχνα τοσα χρονια.εχω φιλες , δεν θελω αλλες.την ειχα κανει την μαλακια και γουσταρα μια φιλη μου παλια,και της το ειπα παιρνοντας ενα μεγαλο ρισκο.την εχασα και δεν μου αρεσε.ειπα δεν θα το ξανακανω.οταν σε γνωρισα πηγα να πεσω στην παγιδα αυτη.αλλα ειπα οχι ξανα.ειχες ομως ολα αυτα που ηθελα σε μια γυναικα.οχι απο ομορφια μονο,γιατι εισαι και πολυ κουκλα.ολοι μου ζηταγανε να σε γνωρισουνε.με ποναγε αλλα ελεγα οχι δεν σε θελω.οχι για να μην σε χασω οπως παλια την αλλη φιλη μου.οχι θα κανω σχεσεις με αλλες.και εκανα.μεσα μου ομως σε αναζητουσα.και σε βρηκα ενα βραδυ σε ενα μπαρ.παντα μιλαγαμε για το τι θα κανουμε το βραδυ και μηπως συναντηθουμε.και συναντιομασταν.και με εποιασες και με φιλησες ενα βραδυ.και τα εχασα.φιλιομασταν με τοσο παθος για πολλα λεπτα.ο κολλητος μου ειχε μεινει καγκελο απο την σκηνη.δεν εχω ξαναδει τετοιο φιλι μου ειπε την επομενη.ουτε και εγω ειχα ξαναζησει τετοιο φιλι.επιτελους αυτο που εψαχνα βαθεια μεσα μου το βρηκα.ειπα εδω ειμαστε.θα κανω τα παντα για να μην την χασω.εισαι αυτο που ηθελα.και εσυ το ηθελες μου ειπες.αλλιως δεν θα ρισκαραμε τοσα χρονια φιλιας και συνεργασιας μαζι.αλλα δεν ξερω τι σκατα εγινε.πηγαινα με τα νερα σου.ηθελες κατι παραπανω ειπες.θα στο εδινα,αλλα εβαζες εμποδια.ξενερωνα και εγω σιγα σιγα.ξενερωνα γιατι διαλυοταν η ωραια εικονα που ειχα για σενα.και μια μερα γκρεμιστηκαν ολα.θελεις λιγο χρονο ειπες.με τσακισε αυτο.σε παρακαλεσα πολλες φορες να το ξεκινησουμε απο την αρχη.χωρις εμποδια.να περναμε περισσοτερο χρονο μαζι.να ζησουμε αυτα που θελαμε και οι 2.και σου ανοιξα την καρδια μου.πρωτη φορα ελεγα τετοια λογια σε μια κοπελα.γιατι πρωτη φορα ειχα ζησει κατι τοσο εντονο,κατι που αναζητουσα τοσα χρονια.τρομαζες με την σκεψη μην χωρισουμε ελεγες.και εγω,αλλα δεν το σκεφτομουνα οτι θα χωριζαμε καποτε.με αλλες το ειχα σκεφτει.με εσενα δεν μου περναγε απο το μυαλο.το ειχες σκεφτει ομως εσυ.δεν ξερω τι νιωθεις πλεον για μενα.μισος;;;,απαθεια;;;,ενταξει τελειωσε πως κανεις ετσι μωρε;;;,συμπαθεια αλλα δεν γινεται να ειμαστε μαζι;;;,τιποτα πλεον;;;,δεν ξερω.ξερω τι νιωθω εγω.νιωθω χαμενος.θελω εστω και αυτο το λεπτο που σε βλεπω καθε μερα να σε κοιταξω στα ματια και να με κοιταξεις και εσυ,αλλα με εκεινο το βλεμα που με κοιταζες οταν ειμασταν ωραια.αλλα θελω να σταματησει η καρδια μου να ποναει οτνα σε βλεπω.θελω να γινω οπως πριν.καλυτερα που σε ειχα μεσα μου σαν ενα ανεκπληρωτο ποθο,παρα που σε ειχα δικη μου.εστω για λιγο καιρο που σε ειχα.βγηκα και με αλλες,τωρα που χωρισαμε,οχι οταν ειμασταν μαζι.και κοπελες που με γουσταρουνε.μου το ειπανε σχεδον ανοιχτα οτι θελουνε κατι.και εκει που θα φιλιομασταν εβλεπα το προσωπο σου μπροστα μου.σκατα.προσπαθω να προχωρησω και εισαι μπροστα μου.δεν φταινε σε τιποτα οι επομενες ομως.δεν ειμαι ανθρωπος που βγαζω ανασφαλειες απο προηγουμενες σχεσεις.δεν θελω να πληγωσω ή να μπερδεψω την επομενη κοπελα.δεν πρεπει να κανεις αυτα που δεν θες να σου κανουνε.εσυ ομως μαλλον αυτο εκανες.αλλα μου λεγες αλλα ηθελες.ηθελες να εισαι σιγουρη για εμας.κατι σε κραταγε να μην αφεθεις σε μενα.εχω παρασυρθηκα με σενα.μαλλον λαθος απο τοσο νωρις,αλλα γνωριζομασταν απο πριν.το ειχαμε περασει αυτο το σταδιο χρονια τωρα.πρεπει να ειχες περασει γαμησε τα απο προηγουμενους.στο ρωτησα αυτο.ειπες οχι.παντα κρατας μονο τις καλες αναμνησεις ειπες.αλλα θυμαμαι ειπες στην αρχη οτι με μενα ηθελες κατι καλο,κατι ωραιο.και εγω το ιδιο ηθελα.δεν θελαμε να παιξουμε ειπαμε.πηραμε το ρισκο,αλλα δεν μας βγηκε.και τωρα τι κανουμε;;;;γιατι γαμωτο;γιατι να μην προχωρησουμε μαζι;;γιατι να μην θες να ξαναπροσπαθησουμε;;;;;γιατι να χασω και εσενα που ενωνες τα κομματια του παζλ του ερωτα.δεν ξερω αν ξαναβρεθει αλλη με τα στοιχεια σου ή και περισσοτερα που ειναι αυτα που εψαχνα.δεν σου ζητησα γαμους και τετοια.ηθελα να ζησουμε ολα αυτα που λεγαμε,που ειχαμε σαν κοινες σκεψεις.μου λειπεις.και δεν ξερω για ποσο ακομα θα μου λειπεις.δεν ψαχνω απαντησεις , ουτε και ψαχνω σχολια απο τους αναγνωστες.απλως ηθελα να τα βγαλω απο μεσα μου.τα ειπα ολα αυτα στην κοπελα,ξερει τι νιωθω,οποτε μην γραψετε πηγαινε βρες την.καθε μερα την βρισκω.και καθε μερα την χανω.και καθε μερα ποναω πιο πολυ και πιο λιγο.μακαρι να ερθει πιο νωρις η μερα που θα παψω να ποναω και να την σκεφτομαι.