3.5.2012 | 01:40
Ανεκπλήρωτο όνειρο...
Ζω για τη στιγμή που θα προχωρήσει η Ελλάδα μπροστά και θα σπάσει το τοίχος που ονομάζεται οικονομική κρίση και κατά συνέπεια κοινωνικο-πολιτισμική... Αμφιβάλλω όμως όταν βλέπω τους νέους να συμπεριφέρονται από δεκαοκτώ χρονών, μερικοί ίσως και από πιο μικροί, σαν σαραντάχρονοι νεοέλληνες-δημόσιοι υπάλληλοι... Ας ψάξουμε προς το παρών για καμιά βαριοπούλα και βλέπουμε από αύριο για το γκρέμισμα του τοίχου. Μια χαρά πίνουμε τον καφέ μας. Ποιος σηκώνεται τώρα.....;;;
