ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καταρχην καλησπερα,λοιπον εχουμε και λεμε σε "χωριζω" χωρις "προφανη" λογο και μετα απο καποια ψηγματα επικοινωνιας ανακαλυπτω το σαϊτ..γραφω καποιες εξομολογησεις για εσενα,τις βλεπεις και τι κανεις,παιρνεις τηλεφωνο τις φιλες σου και με περιφερεις σαν "θιασο".οκ δεκτο μεχρι εδω.επιλογη μου να γραψω εδω.αλλα γραφω μια ακρως προσωπικη εξομολογηση για το τι νιωθω για εσενα και για τα "προβληματα" που αντιμετωπιζω και γενικα για την "προσωπικη μου κατασταση",πραγματα που δεν ξερει κανεις(προφανως γιατι δεν θελω να μαθουν) εκτος απο τον κολλητο μου,και ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ανθρωπος που θα μπορουσε να καταλαβει ποιος ειμαι και που απευθυνομαι ησουν εσυ(ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ ΑΥΤΟ-ΜΟΝΟ ΕΣΥ0..ακομη και ο κολλητος μου που ηξερε την"κασταση" διαβαζοντας την δεν θα μπορουσε να καταλαβει.γι αυτο και την εγραψα αλλωστε ηταν κατι ανωνυμο που μονο εσυ ισως καταλαβαινες αν το διαβαζες.και εσυ τι κανεις?που υποτιθειται με αγαπας και νοιαζεσαι για εμενα...κανεις μια προσπαθεια να μιλησουμε..που στην τελικη παλι καταληγεις να με κατηγορεις(επειδη αργησα να σε παρω τηλ)....και παιρνεις τηλεφωνο τις "φιλες" σου να δουν το "αποκορυφωμα" του "θιασου".ενταξει εγω μπορει να περιεγραφα την ολη κατασταση με μια δοση υπερβολης..αλλα αυτο δεν σημαινει οτι εγω δεν τα εβλεπα ετσι,για εμενα ετσι ηταν,και εσυ τι κανεις περα απο το να με διακωμωδεις στις "φιλες" σου,να περιφερεις τα πιο προσωπικα μου προβληματα και σκεψεις σαν "θιασο"....τιποταμαλλον οχι ακριβως τπτ,με παιρνεις πρωτα τηλεφωνο,μιλαμε τυπικα και σου λεω θα σε παρω εγω ΑΡΓΟΤΕΡΑ...και μετα παλι κατηγοριες,γιατι αργησες,δεν νοιαζομαι και τετοια.....αντι να μου μιλησεις και να με ρωτησεις τι συμβαινει,να με βοηθησεις εστω να δω τα"πραγματα" με αλλη ματια....αφου ελεγες οτι νοιαζεσαι για εμενα...τπτ απο ολα αυτα...ΜΑΛΛΟΝ κατι εκανες αθελα σου..στο να με περιφερεις σαν "θιασο" (για ποιο λογο το εκανες αυτο ακομη δεν εχω καταλαβει) καταλαβα και "φανηκε" ποιοι ειναι οι ανθρωποι που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ εμπρακτα και οχι στα λογια.για αυτο ομολογω πως πρεπει να σε ευχαριστησω.τελος παντων οταν νοιαζομαστε πραγματικα για καποιον και αυτος εχει προβλημα,προσπαθουμε κατρχην να τον καθησυχασουμε και να τον βοηθσουμε,τουλαχιστον να του δειξουμε οτι μπορει να μην ειναι τοσο "τραγικα" τα πραγματα...οχι παντως να τον κατακρινουμε,αυτο δεν βοηθαει....και προς θεου ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΟΥΜΕ ΣΑΝ ΘΙΑΣΟ..αυτα και συγνωμη για το μεγαλο κειμενο προσπαθησα να ειναι οσο πιο συντομος μπορουσα..υ.γ. θα προσπαθησω να μην ειμαι τοσο"δυσκολος" ανθρωπος και τοσο "ανωριμος" στις σχεσεις μου....αλλα και εσυ περα απο το εκφραζεις τοσο καλα τα συναισθηματα σου μαθε να "ΑΚΟΥΣ" και τις αναγκες του αλλου..και οχι μονο να ζητας να καλυπτοναι οι δικες σου "αναγκες,ανασφαλειες και κενα"...κατεβα λιγο απο τον "θρονο" σου