ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αφορμή για αυτή την εξομολόγηση στάθηκε μια άλλη εξομολόγηση με τίτλο "και τώρα τι κάνουμε? ". Όταν ήμουν 14 ανακάλυψα ότι ο πατέρας μου είχε εξωσυζυγική σχέση. Στα 16 μου ανακάλυψα και ποια ήταν. Μια "φίλη" της μητέρας μου που μπαινοέβγαινε στο σπίτι μας σχεδόν καθημερινά. Όσο ήταν μαζί, ο πατέρας μου πάντα έψαχνε αφορμή για να τσακωθεί με την μητέρα μου. Τίποτα δεν ήταν αρκετά καλό για κείνον. Τσακώνονταν και μετά έβγαινε. Και πήγαινε σε εκείνη. Μπήκα πολλές φορές στον πειρασμό να μιλήσω στην μητέρα μου γιατί εκτός του ότι θεωρώ ότι δεν της άξιζε τέτοια συμπεριφορά, μου έκανε τη ζωή δύσκολη. Γιατί η κόρη του θα ήταν "πουτάνα" αν έβγαινε μια φορά την εβδομάδα για καφέ. Αυτή που πήδαγε δεν ήταν. Εννοείται ότι ποτέ δεν της το είπα. Εξάλλου πως ήταν δυνατόν να το είχα καταλάβει εγώ και όχι εκείνη? Και πως να σήκωνα τέτοιο βάρος? Όταν χώρισαν, ο πατέρας μου άρχισε το αλκοόλ. Πλέον φεύγει από τη δουλειά του πολύ νωρίτερα για να πάει να πιει και γυρνάει στο σπίτι αργά το απόγευμα. Συνεχίζουν να έχουν προβλήματα με την μάνα μου. Δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου να έχει κάποια άλλη τώρα. Τελικά καμια φορά το αλεπουδάκι γίνεται να είναι 101 και η αλεπού 100..Μπαμπά λυπάμαι αλλά δεν θα ήθελα να βρω έναν άντρα σαν κι εσένα. Δεν αποτελείς πρότυπο. Αποτελείς παράδειγμα προς αποφυγή. Μαμά λυπάμαι αλλά δεν θα ήθελα να είμαι θύμα. Είσαι υπέροχη μητέρα αλλά θα έπρεπε να σταθείς στο ύψος σου και να μου δώσεις το σωστό παράδειγμα. Να διεκδικήσεις αυτά που αξίζεις. Και σίγουρα δε θέλω να μπω ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Μην κάνετε αυτά που δε θέλετε να σας κάνουν.