19.5.2012 | 01:43
ΖΗΣΑΜΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ.
"Εσύ μου θύμησες πως είναι να θες με ολή την καρδιά σου να βρίσκεις πάλι τα όνειρα σου μέσα στο φιλί".. και να πως μπορεί μια μελαγχολική μελωδία και δυο ερωτικοί κι ελπιδοφόροι στίχοι να σ οδηγήσουν στις πιο γλυκές και παράλληλα βασανιστικές σκέψεις, στα πιο τρυφερά συναισθήματα, στις πιο έντονες επιθυμίες. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα από ένα τραγουδάκι να σε φέρει στη θύμησή μου. Όλη μέρα κατέχεις πρωτεύουσα θέση σ εκείνο το σημείο του μυαλού όπου η πραγματικότητα συναντά τα συναισθήματα, τις μνήμες και τη φαντασία. Τις προάλλες θυμάμαι ξύπνησα μ ένα χαμόγελο. Σ' έβλεπα στον ύπνο μου! Ναι, ναι. Κ εκείνη τη στιγμή με την πιο ευχάριστη και ερωτική διάθεση σου 'γραψα ένα ποίημα, για να σου πω μια "καλημέρα". Δεν ξέρω για σένα, όμως για μένα οι καλύτερες μέρες είναι αυτές που μου χαμογελάς. Κοιτάς διακριτικά κι όταν τα βλέμματά μας τύχει να συναντηθούν, αλλάζουν αμήχανα κατεύθυνση. Ακόμη καλύτερες μέρες είναι δε, εκείνες που κάθεσαι δίπλα μου. Μιλάμε οι δυο μας και σκουντάς με τον αγκώνα σου το χέρι μου ή μου κλείνεις το μάτι γελώντας δυνατα..έτσι, γιατί η η στιγμή σου το επιβάλλει. Όχι, η αλήθεια είναι ότι σαν κι αυτές δεν είναι όλες οι μέρες. Όσο πάει όμως πληθαίνουν. Υπάρχουν δυστυχώς και οι άλλες. Αυτές που η αδιαφορία σου με απογοητεύει, με χαώνει, με βάζει σε διλήμματα..και με οδηγεί τελικά σε έναν άλλο στίχο που λέει "δεν θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για 'μένα". Βέβαια σήμερα με μάτια βουρκωμένα και με μια οργή που έκανε τα δόντια μου να δαγκώνουν τα χείλη, ήμουν έτοιμη να σου πω όσα ήθελα από σένα ν ακούσω. Δεν το έκανα όμως. Ή πολύ δειλή είμαι ή πολύ λογική για να βάζω ως εμπόδια αντικειμενικές (ανουσιες ;) δυσκολίες. Βοήθησε με να τα καταφέρω την επόμενη φορά. Καλό ξημέρωμα να 'χεις...