ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μα τι ομορφα που ειναι οταν γνωριζεις εναν ανθρωπο και σιγα σιγα αισθανεσαι πως θες να τον βλεπεις πιο συχνα και για περισσοτερη ωρα! Και μετα διαπιστωνεις πως καθεσαι μια ωρα μπροστα στον καθρεφτη τις μερες που ξερεις πως θα τον συναντησεις προκειμενου να γινεις πιο ομορφη,πιο γλυκεια,πιο...πιο...δεν ξερω αν αυτο το λες ερωτα η κατι αλλο...και στην πραγματικοτητα νομιζω πως δεν εχει σημασια πως ονομαζεται!ξερω πως μου συμβαινει..και επισης ξερω πως θα τον δω ακομα μια δυο φορες και τελος..γιατι απλα εκεινος,μαλλον,δεν σκεφτεται οπως εγω και γιατι τον συναντω στη δουλεια μου! και αυτη η δουλεια τελειωνει και εκεινος θα φυγει μαζι της! αλλα ειναι ισως η πρωτη φορα που δεν με πειραζει! που δεν αισθανομαι να ποναω! ισως μου βγει καποιο τετοιο συναισθημα στην πορεια αλλα σιγουρα τωρα το απολαμβανω οσο τιποτα κι ας τελειωσει αυριο..ειναι σαν εκεινους τους παιδικους ονομολογητους ερωτες! που εβλεπες εκεινο το αγορι στο σχολειο που του χαμογελουσες, που οταν σε πλησιαζε ή σου μιλουσε και χτυπουσε η καρδια σου δυνατα και νομιζες πως σιγουρα το εχει καταλαβει κι εκεινος και ντρεποσουν και κοκκινιζες!! ετσι νιωθω κι εγω..χτυπαει η καρδια μου δυνατα,σαν τρελη! αλλα παρα τα 25 μου χρονια φοβαμαι να κανω το βημα παραπανω! μου αρεσει ομως τοοοοοσο πολυ! ας το απολαυσω για οσο κρατησει..γιατι απλα ειναι τοοοοοοσο ωραιο συναισθημα!! για τον Δημητρη! ".#..."