24.5.2012 | 21:25
ΓιΑτΙ...
... δεν με αφήνεις να ανθίσω δίπλα σου παρά μόνο με μαραίνεις; Η ζωή είναι ένα λουλούδι κι ο έρωτας το μέλι του... νιώθω σαν ένα λουλούδι που έκοψες και έβαλες στο βάζο, ένα λουλούδι που πια δεν γελά, μόνο χαμογελά και μέρα με την μέρα λιώνει, χάνει την μυρωδιά του και πετάει τα πέταλα του ώσπου μένει γυμνό. Χωρίς ήλιο και νερό δεν ζει το λουλούδι, χωρίς έρωτα πεθαίνω εγώ. Χλομιάζω, μαζεύομαι, πέφτω… διψάω για ένα χάδι, μια αγκαλιά, αυτά χρειάζομαι για να γεννηθώ ξανά, ένα τηλέφωνο, μια γλυκιά κουβέντα για να σηκώσω ξανά κεφάλι, να κοιτάξω κατάματα αυτά που με πονάνε και να τους πω πως μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια αλλά δεν μπορείς με τίποτα να σταματήσεις τον ερχομό της Άνοιξης...