9.6.2012 | 14:28
Να 'χαμε να λέγαμε
Λόγω της όλης κατάστασης αλλά και του έντονου ελληνικού ταπεραμέντου έκατσα (ο ανιστόρητος) να ψάξω λίγο την νεότερη ελληνική ιστορία μήπως και καταλάβω από πού έχουμε προέλθει (οι νεοέλληνες) αλλά και πως γίνεται να έχουμε όλοι ισχυρή-γνώμη για τα πάντα (μαζί και εγώ). Ομολογώ ότι απογοητεύτηκα πλήρως από ότι έμαθα αλλά κατανόησα το πλαίσιο (του τρόμου) που αναπτύχθηκε αυτή η χώρα με εμάς τους πολίτες. Ας πούμε ότι το «κακό» πάει πολύ πίσω και κατά κύριο λόγο συνεχίζεται. Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και πολιτισμική. Όλα σκάνε στην επιφάνεια και τι να πρωτομαζέψεις. Κατανοώ πλέον ότι και η άγνοια και η αδιαφορία σε τίποτα καλό δεν βγάζουν. Πάντως πρόσβαση στη βλακεία έχουμε όλοι ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης και ΑΕΠ. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν και πολλά να περιμένει κανείς από οικονομικο -πολιτικά μοντέλα αν δεν ασχοληθούμε με μια βασική έννοια, τον πολιτισμό. Αν και αυτός είναι σχεδόν πάντα συνδεδεμένος με τα κοινωνικά και οικονομικά μοντέλα και συνθήκες στη παρούσα φάση δε βλέπω να προχωράει τίποτα αν δεν επαναπροσδιορίσουμε και αξιολογήσουμε αυτήν την έννοια σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.