15.6.2012 | 14:16
Εξομολογουμαι
...οτι μετα απο 6μιση χρονια ανοιξα το κουτακι της Πανδωρας και συζητησα μαζι σου πραματα που πιο πριν δε μπορουσα....οτι ειναι βαλσαμο ψυχης εστω και μετα διαστημα χρονων να μιλας με καποιον που ειχες απωθυμενα χωρισμου....οτι ο καθενας μας εχει παρει αλλο δρομο, αισθηματικο και ουσιαστικο,αλλα παρολα αυτα ακομα η ατακα μου συμπληρωνει τη δικη σου ....οτι ακομα νοιαζεσαι κατα βαθος, οπως και γω αλλα θα σκοτωνωμασταν στο 3ωρο τωρα πια....οτι μου λειπεις σαν ανθρωπος γιατι εχω αφησει πισω οτι κακο μπορει να εκανε ο ενας στον αλλο...Εξομολογουμαι ...οτι μετα απο 3 χρονια σχεσης που ειχαμε τοοοτε, δε σε ξεχασα ποτε....οτι ειχαμε περασει μαζι σα ζευγαρι τελεια και σου απεδειξα σημερα οτι εχω τρομερη μνημη...που μεταξυ μας εδω μεσα, δε ξερω αν ειναι κ πολυ καλο αυτο!!!...οτι εμπιστοσυνη για το αν θα ανοιξεις το στομα σου- και θα σου ξεφυγει καμια απο αυτες τις κουβεντες-δεν εχω ουτε στην..οπισθεν, οχι απλα σε σενα....Και οτι θα θελα να σε δω, αλλα θα το αποτρεψω.Να σαι παντα καλα.