22.6.2012 | 12:07
Φοβάμαι!
Φοβάμαι! Κρίσεις πανικού. Φοβία για αρρώστιες!Αγχος! Όλα στο μυαλό μου, το ξέρω. Αλλά εκέινη την ώρα, όταν αρχίζω να μουδιάζω ολόκληρη και να ιδρώνω, όσο και να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν έχω τίποτα, δεν πιάνει! Κι αν έχω?Και αν δεν είχα τον ** δίπλα μου, πως θα τα έβγαζα πέρα? Και τι μου φταίει κι αυτός?Γιατί ρε γμτ? Είμαι πολύ μικρή για τέτοια! Πως ξεπερνιέται όλο αυτό? Το ξέρω πως δεν είμαι η μόνη, μάλλον οι περισσότεροι έτσι είμαστε. Τι να κάνω? Πως?
