ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζω σε μια μικρή επαρχιώτικη πόλη.Δεν μπόρεσα(δεν ήθελα κιόλας)να κρυφτώ για τίποτα.Πλησιάζω τα πρώτα άντα.Το αποτέλεσμα;Είμαι δαχτυλοδεικτούμενος.Γιατί;Γιατί ποτέ δεν ήμουν δήθεν.Γιατί έκανα πάντα ότι μου ερχόταν στο κεφάλι.Γιατι επιδεικτικά τους είχα όλους γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων μου.Γιατί όταν ήθελα να γλεντήσω δεν με ένοιαζε τίποτα.Γιατί όταν ερωτεύτηκα τρελά πήρα την παρέα μου και ξεσηκώσαμε δυο γειτονιές κάνοντας καντάδα.Και τώρα που μεγάλωσα και θα πρέπει να μπω σε καλούπια και να στρώσω με αντιμετωπίζουν σαν βόμβα έτοιμη να εκραγεί.Το μόνο που κατάφεραν οι κουτσομπόληδες της περιοχής είναι τελικά να τους γράφω και αυτούς να έχω πάθει ανοσία και σε κάθε ευκαιρία μέσα μου να ηδονίζομαι που τους προκαλώ με κάθε μου συμπεριφορά και να γελάω απίστευτα όταν παίρνουν αυτό το πούστικο υποχθόνιο βλέμμα..Κακό είναι;;