5.7.2012 | 01:12
Όλο μου το είναι στον ώμο σου...
Να ακουμπήσω για λίγο μόνο στον ώμο σου...Με ακούς ; Αυτό μόνο.Αυτό χρειάζομαι τώρα...ΣΕ χρειάζομαι.Θα έπαιρνα κάθε λεωφορείο,κάθε πλοίο,κάθε αεροπλάνο,για να'ρθω να σε βρω...Να κλείσω τα μάτια μου και να νιώσω ότι ακουμπάω πάνω σου.Ότι δεν έφυγες ποτέ.Ότι μια ζωή θα λάμπεις στο σκοτάδι για μένα,θα με σώζεις,θα με αγαπάς.Ότι μια ζωή θα είσαι εσύ ο άνθρωπος στον οποίο θα μπορώ να τρέξω για να κλάψω.Η αγκαλιά που θα με περιμένει για να με τυλίξει και να μου πάρει όλη τη θλίψη.Και μετά,στο υπόσχομαι,μετά θα λάμψω πάλι για σένα.Γιατί ξέρεις,είμαι κι εγώ πάντα εδώ.Είμαι πίσω σου,δίπλα σου,μέσα σου.Είμαι το αστέρι που λάμπει στον ουρανό που ψάχνεις για Θεό.Αυτό είμαι.Κι αυτό,κι ας μην στο'χω ξαναπεί,σημαίνει σ'αγαπάω με όλο μου το είναι! ...Κάπου είχα δει ότι όπου και να βρίσκεσαι στον κόσμο,δεν έχει σημασία,μπορείς να καλύψεις το φεγγάρι με τον αντίχειρά σου.Κι αυτό με σώζει.Αυτό με έσωσε και σήμερα,η σκέψη ότι μοιραζόμαστε τον ίδιο ουρανό.Η σκέψη ότι εκεί που είσαι,αν καλύψεις κι εσύ με τον αντίχειρά σου το φεγγάρι,θα ακουμπήσεις τον δικό μου...