ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όσων αφορά την ανθρώπινη φύση ...Όσων αφορά την ανθρώπινη φύση προς το παρών πιστεύω πως είναι δίπολο. Εμπεριέχει και το κακό και το καλό. Και τα δύο είναι έννοιες πραγματικές χωρίς να είναι η μία λάθος και η άλλη σωστή. Με τη λέξη πραγματικές εκφράζω το ότι και τα δύο μπορούν να προέλθουν από την ελεύθερη βούληση ενός ανθρώπου (αν και όχι πάντα, όπως άλλωστε μου έδειξε η πείρα). Το τι διαλέγεις έχει σχέση με το πώς αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου. •Το καλό σε αφήνει να βρεις την ελευθερία μέσα από την αρετή και την αναγνώριση των όποιων αδυναμιών έχεις ενώ παράλληλα οι ενέργειες σου έχουν σαν επίκεντρο τους άλλους. Μπορεί όμως μέσα από το καλό να γίνεις αρκετά διστακτικός στις επιλογές σου . Επίσης αν το ακολουθείς τυφλά (χωρίς ελευθερία επιλογής,χωρίς να ξέρεις το γιατί) ίσως το βιώσεις ως ηθικισμό(αν έχει αρκετά ανοιχτά τα μάτια σου). Σε αυτή τη περίπτωση θα απομακρυνθείς από κοντά του γιατί θα το θεωρήσεις υποκρισία. Η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να σε οδηγήσει στο κακό. Στο μυαλό μου ταυτίζω το καλό με τον Θεό (χωρίς όμως να κάνω απόπειρα απόδειξης της ύπαρξής του). •Το κακό σε αφήνει να βρεις (ή τουλάχιστον έτσι σε αφήνει να νομίζεις) την ελευθερία μέσα από τον εγωισμό και την οργή. Οι ενέργειές σου έχουν σαν επίκεντρο εσένα τον ίδιο. Όταν το ακολουθείς νιώθεις πως δεν υπάρχει καμία ανώτερη δύναμη και για αυτό μπορείς να δρας όπως θες, ακόμα και χωρίς ηθική, γιατί δεν πιστεύεις πως υπάρχει κάτι ανώτερο για να στην επιβάλει. Είσαι παντοδύναμος και για αυτό ελεύθερος. Αυτός ο τρόπος σκέψης προέρχεται από ένα βαθύτερο αίσθημα ανικανοποίητων προσδοκιών και στόχων ακόμα ίσως και φόβου… Επομένως ίσως βαθύτερο αίτιο του είναι η δειλία να συνειδητοποιήσεις πως έχεις όρια, πράγμα που δε σε αφήνει να κατανοήσεις ή να παραδεχτείς τα λάθη σου. Γιατί τότε θα έδειχνες αδυναμία. Στο μυαλό μου το ταυτίζω με την ιδέα πως δεν έχεις τίποτα το ανώτερο για να σε εμποδίσει να κατορθώσεις αυτά που θες όσο διεστραμμένες ιδέες και αν έχεις.Περί αλήθειας...Για την αλήθεια των πραγμάτων έχω 3 εκδοχές...•Είτε υπάρχει μία αντικειμενική αλήθεια και λόγω της περιορισμένης μας αντίληψης την εκλαμβάνουμε ως τη σύνθεση πολλών διαφορετικών(με τη πιθανότητα κάποιες εξ’ αυτών να μην ισχύουν).•Είτε η αντικειμενική αλήθεια είναι όντως η σύνθεση των πολλών διαφορετικών αληθειών που ισχύουν ταυτόχρονα.•Είτε το σύνολο των πολλών διαφορετικών αληθειών να είναι ελλιπές με αποτέλεσμα να μη μπορέσουμε ποτέ να ξέρουμε πλήρως τι συμβαίνει. Θεωρώ το τελευταίο ενδεχόμενο το πιο τρομακτικό από τα τρία, αλλά ταυτόχρονα το πιο πιθανό αν και δεν θα ήθελα να είμαι πεσιμιστής.*Πρέπει να διευκρινίσω πως ως αλήθεια δεν εννοώ την πραγματικότητα, αλλά ένα τρόπο μοντελοποίησης της...