ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με ενοχλεί το καλοκαίρι, γιατί πάντα έχω μεγάλες προσδοκίες για αυτό. Πάντα πιστεύω ότι θα έχω την τρομερή παρέα, την υπέροχη σχέση και θα κάνουμε όλοι μαζί αξέχαστες διακοπές. Μερικές φορές συμβαίνει αυτό βέβαια, είτε βρίσκεται η καλή παρέα, είτε η σχέση (δεν έχω καταφέρει και τα δύο) και πετυχαίνω αυτό που έχω στο μυαλό μου. Συνήθως όμως οι έρωτες αποτυγχάνουν, οι φίλοι (ή εγώ) είναι στον κόσμο τους και δε θέλουν να κανονίσουν τίποτα και καταλήγω μόνος σε μία καυτή και άδεια πόλη, παρέα με τα βιβλία και τις μουσικές μου. Το χειμώνα τουλάχιστον, η μουντάδα και η απογοήτευση ταιριάζουν με τον καιρό και την ατμόσφαιρα. Το καλοκαίρι όμως;Δεν τα γράφω αυτά τόσο για να γκρινιάξω, σιγά τώρα, άλλοι πεινάνε και αυτοκτονούν, η δική μου απογοήτευση είναι μηδαμινή και αστεία μπροστά σε αυτά. Τα γράφω κυρίως για να γκρεμίσω μέσα μου (και μέσα σε κάποιους από εσάς ίσως), την έννοια της προσδοκίας. Σπάνια τα πράγματα συμβαίνουν ακριβώς όπως τα φανταζόμαστε και περιμένουμε, καλό είναι να το καταλάβουμε λοιπόν. Είναι ο μόνος τρόπος για να είμαστε ευτυχισμένοι.