ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν θέλω άλλο να ασχολούμαι με τα πάγεια, δεν θέλω να πρέπει να βρίσκω λύσεις, να κάνω το καλύτερο δυνατό, να είμαι δυνατή για να τα βγάζω πέρα, να είμαι προετοιμασμένη για το χειρότερο, να φοβάμαι μόλις πάει να γίνει κάτι καλό, να δυσπιστώ απέναντι σε κάθε νέα γνωριμία, να απογοητεύομαι (ξανά) όταν κι αυτή η νέα γνωριμία μπάζει νερά, να αναρωτιέμαι μήπως φταίω εγώ, να έχω καλές προθέσεις και οι άλλοι να τις βλέπουν αλλιώς, να μην με καταλαβαίνει η οικογένεια μετά από τόσα χρόνια συμβίωσης, να αναρωτιέμαι πάντα και πίσω απ' όλα μήπως φταίω εγώ, να αμφισβητώ τον εαυτό μου, να σκέφτομαι ότι ποτέ δεν θα είμαι αρκετή, να με συγκρίνω με άλλους, να υπάρχει πάντα κάποιος πιο ικανός γι' αυτή τη δουλειά, κάποια πιο όμορφη γι' αυτόν τον άντρα, δεν θέλω άλλο να θλίβομαι και να μην ξέρω το γιατί, να ζω μ' αυτό το κενό μέσα μου, να μη μιλάει κάνεις ειλικρινά, ολοί να προσπαθούν να κρατήσουν την βιτρίνα τους, να μένω πάντα με την απορία, γιατί εγώ καίγομαι μέσα μου κι οι άλλοι δείχνουν να ξέρουν τι κάνουν, να μένω πάντα με μια περίεργη αίσθηση, άραγε έκανα πολλά ή μήπως πολύ λίγα; τον τρόμαξα ή δεν ήμουν αρκετά ανοιχτή; τι στο διάολο χρειάζεται επιτέλους για να νιώσεις καλά σ' αυτή τη ζωή; γιατί είναι οι σχέσεις δύσκολες; γιατί οι άνθρωποι πληγώνουμε ο ένας τον άλλον κι ύστερα γυρίζουμε σπίτι μας και κάτι μας λείπει; κάτι δεν ήταν αρκετό ή κάτι ήταν πολύ λίγο, το timing, τα λεφτά, οι παρέες, οι γονείς, πάντα κάτι φταίει, πάντα μια ερμηνεια δίνουμε σ'αυτό το παράλογο χαοτικό σύμπαν, ο καθένας κρύβεται στην πανοπλία του, "πληγώθηκα και φοβάμαι να ανοιχτώ", "θέλω να ζήσω και μου βάζεις εμπόδια", "δεν ξέρω τι θέλω", "δεν υπάρχουν λεφτά", παλιά δεν μας ένοιαζαν τα λεφτά, τη βγάζαμε σ' ένα παγκάκι και τα λέγαμε, τι μας ένοιαζε τι θα πει ο κόσμος; μετά μεγαλώσαμε, έπρεπε να φερόμαστε ανάλογα με την ηλικία μας, "τι θα πει ο κόσμος", μετά μας ένοιαζε περισσότερο ο κόσμος απ' όσα θέλαμε εμείς, μετά χαθήκαμε, έγιναν τα λόγια το μέσον για να κρύψουμε όσα μας τρώγανε,κάπως έτσι πέρασε η ζωή, οι ώρες, πάντα οι ώρες, always the hours...μα πόσο ακόμα καιρό θα μου πάρει να ζήσω; πόσο καιρό θα ξοδεύομαι στα δευτερεύοντα και στα επουσιώδη; ΝΑ ΖΗΣΩ; ΝΑ ΖΗΣΩ ΘΕΛΩ ΓΑΜΩΤΟ! και να νιώσω πλήρης για λίγο πριν πέσω να κοιμηθώ...