23.7.2012 | 01:04
δεν ξερω τι να εξομολογηθω πλεον..ολα ειναι τοσο στασιμα..
η μια μου η κολλητη εφυγε για πρωτη φορα για διακοπες με το αγορι της και χαιρομαι απιστευτα για εκεινη σε σημειο που εβαλα τα κλαμματα αλλα εκεινη ειναι ερωτευμενη με εναν αλλον ο οποιος την κερατωνε και την κραταμε με νυχια και με δοντια μακρυα του ενω αυτο το παιδι ειναι πολυ καλος.η αλλη μου η κολλητη ειναι με ενα παιδι,πολυ καλο παιδι αλλα μας εχει γραψει και εμενα και την αλλη φιλη μου γιατι θελει να μιλαει και αν ειναι μονο μαζι του..εγω αρχιζω και συνειδητοποιω οτι εχω ξεπερασει τον πρωη μου σε εναν μεγαλο βαθμο αλλα νοιαζομαι ακομη για εκεινον και πιανω τον εαυτο μου ωρες ωρες να θελει να χτυπησει το τηλ και αν ειναι εκεινος.με ειχε εντυπωσιασει καποιος αλλος αλλα ηθελε μονο σεξ και ενα αλλο παιδι απο την σχολη μου με πολιορκει και διεχνει αρκετο ενδιαφερον και ειναι και πολυ καλο παιδι αλλα εμενα ενω μου αρεσει αυτο του το ενδιαφερον δεν νιωθω οτι τρελαινομαι κιολας...ισως δεν τον ξερω κιολας για αυτο..ολα τα νιωθω στασιμα..περιμενω ενα σημαδι να ερθει να ταρακουνησει την ζωη μου και να με παει ενα βημα παραπερα..να ξεκαθαρισει το μυαλο μου...ηρεμη ειμαι δεν λεω..αλλα ωρες ωρες με πιανουν κατι ξεσπασματα..ζωη σε μπλεντερ..ή σε κυκλοθυμια..?