23.7.2012 | 19:04
Χαμόγελα και αμαρτίες
Με έκανες πολύ ευτυχισμένο. Σε έβλεπα να χαμογελάς και ένιωθα ολόκληρο τον κόσμο να χαμογελάει, γιατί υπήρχες εσύ μέσα σε αυτόν. Προσπαθώ να επουλώσω τις πληγές μου μακριά σου, αλλά είμαι μισός. Δεν σε αδικώ που δεν θέλεις να με βλέπεις πια, αλλά οι άνθρωποι αλλάζουν. Επιχειρώντας να καταγράψω ορισμένες διάσπαρτες σκέψεις, τα συναισθήματα με κατακλύζουν. Παρά τα άσχημα που συνέβησαν μεταξύ μας θα είσαι για πάντα το βαρελάκι μου, και η κούκλα του Τ-Rex στο δωμάτιο σου ελπίζω να σου φέρνει ευχάριστες αναμνήσεις. Μου λείπει το χαμόγελό σου.Ακόμα και η φάλτσα φωνούλα σου μου λείπει, όταν τραγουδούσες ό,τι σου ερχόταν στο μυαλό...