26.7.2012 | 00:18
Παντού και... πουθενά
Λένε πως όταν γυρίζεις στο παρελθόν, χάνεις το μέλλον.. 21 χρόνια τώρα, είσαι κάπου γύρω.. Ο εφηβικός μας ανεκπλήρωτος έρωτας, έμεινε απωθημένο. Η ζωή μας συνεχίστηκε, αλλά πάντα ήσουν-ήμουν κάπου εκεί γύρω. Δεν χαθήκαμε ποτέ.. παρά μόνο όταν πραγματικά γίναμε ζευγάρι πριν τέσσερα χρόνια. Και τότε, θυμάσαι το απότομο τέλος?.. Και οι δυο χάσαμε ένα κομμάτι του εαυτού μας. Εσύ ένα άκρο μετά το ατύχημα με τη μηχανή και'γω.. τη μισή μου ζωή και εσένα. Βλέπεις είχες "ξεχάσει" να μου πεις ότι ήσουν αρραβωνιασμένος! Δεν ήξερα ποιός πόνος ήταν πιο δυνατός τότε.. Μα το ξεπέρασα κι αυτό. Δεν σε μίσησα. Έφτιαξα και πάλι τη ζωή μου. Και εσύ, πάντα κάπου εκεί γύρω.. Και απόψε.. μήνυμα με φωτογραφία από τη θέα του σπιτιού σου προς τη θάλασσα.. στο νησί σου. Αυτό που δεν έμελε να έρθω ποτέ. Ξέρω. Είμαι κομμάτι σου.. Ξέρω. Δεν θα αλλάξουν κάποια πράγματα μέσα σου. Και για εμένα είσαι σταθμός. Μα.. δεν γυρίζω πίσω. Σ'αγαπώ, όπως πάντα και σε νοιάζομαι. Αλλά δεν γίνεται να'σαι παντού και.. πουθενά! Ξέρω. Με σκέφτεσαι κάποια ηλιοβασιλέμματα και κάποιες χαραυγές. Και'γω... μα έτσι θα μείνει.
