10.8.2012 | 19:58
Στην φίλη μου που μου λείπει..
μου λείπει πάρα πολυ και δεν ξερω πως να της το πω, της το λέω εδω, που διαβαζει τις εξομολογήσεις, που αυτή μου τις εμαθε. Οπως και τη Lana del Rey, οπως και πολλά άλλα πραγματα. Οπως της εμαθα κι εγω..Μαθαιναμε μαζι.. Δεν ειμαι τελεια, κανείς δεν ειναι. Δεν αρνουμαι τα λάθη μου, αλλά θα ήθελα τουλαχιστον να τα ξέρω. Πες μου, κατσε και γραψ'τα μου.. Και δεν θα προσπαθησω να δικαιολογηθώ. Απλως να ξερω αν εκανα κάτι που σε πληγωσε τόσο πολυ.. Να μην αναρωτιεμαι συνεχεια.. Θυμάσαι που λεγαμε για τα γεράματά μας? Ημουν τόσο σίγουρη ότι θα γίνουν ολα αυτα που λεγαμε, οτι όντως στα γεράματά μας θα ημασταν μαζι και γελουσαμε για το τώρα. Τωρα ομως τι? Υπαρχουν φορες που κλαιω γιατι δεν μου μιλας καν, δεν μου λες ουτε ενα "γεια" Καλυτερα να ειχαμε τσακωθει, να με ειχες βρισει, να ήξερα τουλαχιστον τι έκανα.. Να ειχες ξεθυμανει κι εσυ. Να μην ειχες εξαφανιστει..Μου λείπεις πάρα πολυ, μου λειπει να μπαινω στο facebook και να περιμενω να σε δω, να μιλησουμε, να σε πρηζω με τις χαζομαρες μου και εσυ να μου λες πόσο θες να φύγεις απο Ελλάδα. Κι εγω να σου λεω "ειναι καλα εδω" κοροιδευτικά (ξερεις εσυ!)Μου λείπει να σε παιρνω τηλέφωνο και να μιλάμε με τις ωρες, να αναλυουμε τα ιδια πραγματα, αλλά κάθε φορα να ειναι διαφορετικά.Μου λειπει να τρωμε τον άμπακο μαζι και να κάνουμε τσιγάρο κάπου κάπουΔεν με πειραζει η μοναξια, αλλωστε ποτε δεν ειχα πολλες φίλες. Ειχα εσενα ομως και ημουν πολυ ευτυχισμένη. Μακαρι να ηξερα τι συνεβη, να μου ειχες μιλησει, να μου ειχες πει "φταιει αυτο και αυτο και αυτο". Δεν με πειραζει η μοναξια, με πειραζει που σε εχασα απο φιλη.Ισως περνάς καλυτερα τώρα και εισαι εντάξει και ηρεμη με την επιλογή σου.. Χαιρομαι αν συμβαινει κάτι τετοιο, τουλαχιστον για σενα. Θα ηθελα πολυ να ξερω αν με σκεφτεσαι κι εσυ καμια φορα, αν θες να με παρεις τηλεφωνο και δισταζεις..Πρωτη φορα ανοιγω την ψυχη μου τόσο πολυ σε ανθρωπο και μάλιστα άργησα να το κάνω, φοβομουν και στο έλεγα "μην το πεις" και τετοια.. πρώτη φορα ενιωθα οτι ανθρωπος με καταλαβαινει τοσο πολυ και με δεχεται με ολες μου τις παραξενιες (βγαλε τα παπουτσια πριν μπεις στο δωματιο και τετοια!) και σε δεχομουν κι εγω με τις δικες σου.. Τι εγινε?? Μη με μισεις, ελπιζω να μη με μισεις μεσα σου ή να εχεις άλλα "μαυρα" συναισθηματα για μένα. Ελπιζω να μ'αγαπας οπως σ'αγαπαω κι εγω, κι εχουμε να μιλησουμε ένα μήνα. Θα ηθελα να με παρεις ενα τηλεφωνο μια μερα, να μου πεις "γεια σου, τι κάνεις? θες να παμε για καφε?" και θα ερθω να σε παρω εγω απο το σπιτι σου. Και θα σε κερασω. Και θα παμε για φαγητο μετα ή ο,τι άλλο θες. Και μακαρι να μου πεις "τοτε ειχε συμβει αυτο, γι'αυτο δεν σου μιλουσα".. Ευχομαι να εισαι ευτυχισμένη, να εισαι πολυ ευτυχισμένη, με ολους και με ολα.. Να ξυπνάς το πρωι και να βλεπεις την πανεμορφη θέα σου και να χαμογελας και να νιωθεις τυχερη..Ισως να μην ήμουν εγω η σωστή, δεν ξερω..Ζητώ συγνώμη. Ζητώ συγνώμη. Ζητώ συγνώμη. Ισως να σε παραεπρηζα με τις βλακειες μου, ισως..ισως...δεν ξερω...Να εισαι καλά Farfallina..