ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο Στόχος να ευθυγραμμίσω τον κύκλο. Να δώσω ζωή στην εικόνα των ματιών (μου). Δε γίνεται να είναι λάθος η αλήθεια μου. μα ούτε και όλοι οι άλλοι να μην γνωρίζουν. Κάπου λαθέψαμε. Αυτές οι καμπύλες, με το λείο της επιφάνειας, ιδανικές να γλιστράς πάνω τους και ξεφεύγεις σε άλλα σκηνικά. Κάπου φτάνεις, το ταξίδι υπάρχει., άλλοτε σε μέρη γεμάτα περιέργεια και άλλοτε σε κατατόπια γνωστά. Γνωστά και φιλικά προς τον επισκέπτη. Πρόκειται για εύκολη υπόθεση, αν αγαπάς τα μέρη σου και τους ιθαγενείς του, ευλογείς τη χαρά σου. αν το μέσα σου μοιάζει να νεκρώνει και κάπως νιώθεις να συμπονάς τους αποθανόντες των καιρών, ξεγλιστράς. Είναι άσχημη η μυρωδιά της σήψης. Κι ότι αφήνεις πίσω σου, αγάπα το με όλη σου τη δύναμη. Όπως μπορείς. Όμως, υπάρχουν και κάτι μέρη που φέρνουν θύμησες σκοτεινές. Δύσβατά λέγονται. Τα περπάτησες και φοβάσαι. Νιώθεις προδομένος από τα ίδια σου τα παπούτσια. Λες πως λοξοδρόμησες και πισωγύρισες. απογοήτευση. Μπα. Μην αποθαρρύνεσαι. Σου λείψανε τα λημέρια σου και ένιωσες την ανάγκη επαναπροσδιορισμού. Ότι κι αν σημαίνει αυτό. Όσο κι αν πονάει. Συνήθως, είναι κάτι άπιαστο. Αιώνιος διάλογος σε μονόλογο, χωρίς λόγια και αισθήσεις, πέρα από όσα διαφεντεύει ο νους. Απόλυτη εμπειρία βίωσης. Δήλωσε παρών, στάσου ακίνητος, ξεκουράσου όσο έχεις ανάγκη και ξεκίνα πάλι με φώτα αναμμένα. Η οντότητα μας δεν μας χαρίστηκε. Την κερδίζουμε καθημερινά. Μας αφήνει λειψούς και διψασμένους, ημιτελείς σε έναν κόσμο που φτιάχτηκε χωρίς τέλος. κάπως έτσι βρίσκουμε αφορμή να συνεχίσουμε. Δεν υπάρχει πιο όμορφο από το άγνωστο, όσο γνωστό κι αν μοιάζει κατά καιρούς. Ανεξιχνίαστο παραμένει.