Εδώ και πέντε μήνες ρεπόρτερ των New York Times κυριολεκτικά σάρωσαν 21 δημόσια νοσοκομεία της Βενεζουέλας για να διαπιστώσουν με θλίψη και αποστροφή τα χιλιάδες παιδιά που πέθαιναν πάνω στα κρεβάτια τους. Από πείνα.
Οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας μίλησαν με τους γιατρούς κάθε νοσοκομείου που επισκέφθηκαν, καταγράφοντας περίπου 2.800 περιπτώσεις παιδικού υποσιτισμού και σχεδόν 400 θανάτους, λόγω της κατάστασης που επικρατεί τον τελευταίο χρόνο. Η πλούσια σε πετρέλαιο χώρα της Νότιας Αμερικής έχει εμπλακεί σε μία άνευ προηγουμένου πολιτική και οικονομική κρίση, με αποτέλεσμα τον αυξανόμενο πληθωρισμό και την έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων και άλλων βασικών ειδών.
Δεδομένου ότι η ύφεση στη χώρα ξεκίνησε το 2014, η κορύφωση της είναι τόσο δραματική κι ακόμη περισσότερο απ' όσο τολμά να φανταστεί κανείς.
Η τραγική ειρωνεία, όπως αποκαλύπτεται μέσα από το συγκεκριμένο συγκλονιστικό ρεπορτάζ, είναι ότι οι θάνατοι από υποσιτισμό, τόσο παιδιών, όσο και ενηλίκων είναι μια χαίνουσα πληγή, που κατά βλακώδη τρόπο η κυβέρνηση της Βενεζουέλας προσπαθεί να κρατήσει στη σκιά.
«Κάποιες φορές πεθαίνουν στα χέρια σου από αφυδάτωση», λέει η δρ Milagros Hernández, ο οποίος εργάζεται σε νοσοκομείο παίδων στα βόρεια της πόλης Barquisimeto. Η Hernández εξηγεί ότι ειδικά μέσα στο 2017 η κατάσταση με τα υποσιτισμένα παιδιά που καταφθάνουν στο νοσοκομείο, απλώς δεν μπορεί να περιγραφεί. Όπως λέει, στο νοσοκομείο καταφθάνουν παιδάκια που δεν ζυγίζουν περισσότερο από ένα νεογέννητο..!
Σύμφωνα με τον δρ Χουνιάδες Ουρμπίνα Μεντίνα, πρόεδρο της Παιδιατρικής Εταιρείας της Βενεζουέλας οι γιατροί συναντούν καθημερινά περιστατικά ακραίου υποσιτισμού που συναντά κανείς σε στρατόπεδα προσφύγων. Η περίπτωση του Kenyerber Aquino Merchán είναι μία από τις άπειρες, ωστόσο χαρακτηριστική. Ήταν μόλις 17 μηνών, όταν οι γονείς του δεν είχαν τίποτα να του δώσουν να φάει για να τον κρατήσουν στη ζωή.
Οι σκηνές στο σπίτι της οικογένειας του μωρού απλώς τραγικές. Οι γονείς και οι συγγενείς προσπαθούσαν να κρατήσουν μακριά από το παιδάκι τα ανήσυχα ξαδέρφια που θρηνούσαν, την ώρα που εκείνοι τακτοποιούσαν το άψυχο κορμάκι του σε ένα αυτοσχέδιο λευκό φέρετρο. Αυτές είναι σκηνές που στη Βενεζουέλα έχουν γίνει καθημερινότητα.
Η τραγική ειρωνεία, όπως αποκαλύπτεται μέσα από το συγκεκριμένο συγκλονιστικό ρεπορτάζ, είναι ότι οι θάνατοι από υποσιτισμό, τόσο παιδιών, όσο και ενηλίκων είναι μια χαίνουσα πληγή, που κατά βλακώδη τρόπο η κυβέρνηση της Βενεζουέλας προσπαθεί να κρατήσει στη σκιά και παρά το ότι είναι παγκοσμίως γνωστή η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα. Αποκρύπτει συστηματικά τα στατιστικά στοιχεία των νοσοκομείων που φανερώνουν την έκταση του προβλήματος.
Οι γιατροί ενημερώνονται -για την ακρίβεια απειλούνται να μην ενημερώνουν τα αρχεία με τις εισαγωγές και κυρίως με τους θανάτους ανθρώπων από πείνα, ωστόσο παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης Μαδούρο να υποβαθμίσει το φαινόμενο, ακόμη και τα λίγα στατιστικά στοιχεία που διασώζονται αποκαλύπτουν μία τραγική αλήθεια: τα τελευταία δύο χρόνια η παιδική θνησιμότητα έχει εκτιναχθεί από το 30% στο 65%, τη στιγμή που η εικόνα κόλασης συμπληρώνεται από την εγκληματικότητα των παιδικών συμμοριών, την ανήλικη πορνεία, ακόμη και την πώληση οργάνων για ένα πιάτο φαγητό.
Όλα αυτά τη στιγμή που ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Nicolás Maduro, αρνείται να δεχτεί ανθρωπιστική βοήθεια και παρά τις οργισμένες διαδηλώσεις εναντίον της πολιτικής τους ακόμη προσπαθεί να εδραιώσει την πολιτική του δύναμη στη χώρα...
Με πληροφορίες από τους New York Times
σχόλια