15.8.2012 | 23:29
Γιορ-τάζω
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να είναι στη ζωή μας αλλά βρίσκονται στην καρδιά μας. Σωστά; Πιστεύω πως σας έχει συμβεί. Καλώς ή κακώς...Είναι δίλημμα όμως το καλώς ή κακώς ή μήπως πρέπει να διαλέξουμε ένα απο τα δύο; Να σιγουρευτούμε επιτέλους ότι έχουμε πράξει... καλά ή κακά που σταματήσαμε να διεκδικούμε.Ημέρα εορτής και το τηλέφωνο χτυπάει συνέχεια. Ουσιαστικά όμως η καρδιά μου για ένα συγκεκριμένο "χτυπάει". Αν έχω πράξει σωστά, το ιδανικό θα ήταν να μην απαντούσα ποτέ... Να μη γινόταν η παραμικρή συνομιλία για ευχές. Διότι μετά, το γνωρίζετε. Οι ευχές γίνονται κατάρες (βλ. Γιατί στην ευχή δεν είμαστε μαζι; Γιατί στην ευχή να έχω/έχει κάνω/κάνει τόσα λάθη που μας έφτασαν εδω; ).Αν έχω πράξει λάθος, το ιδανικό θα ήταν και πάλι να μην απαντούσα, αλλά...... σε δευτερόλεπτα να διακτινιζόμουν εκεί που είναι και να του έλεγα face to face: "Ξέρεις κάτι; Δε θέλω ένα τυπικό τηλεφωνικό Χρόνια Πολλά. Θέλω τα χρόνια που σε ξέρω να μου δώσουν την απάντηση του "Πώς να σε φέρω πίσω". "Σε θέλω πίσω..."Όμως το χειρότερο από όλα ξέρετε ποιο είναι; Οτι όοοοολη αυτη την ωρα που γράφω και όοοοολη την υπόλοιπη που σκέφτομαι -χωρίς να γράφω-, ακούγεται από κάπου η φωνή του απλά να λέει: "Μαλάκα πάω να πάρω ένα τηλ και επανέρχομαι σε 2 λεπτά"....Υ.Γ: Ερμηνεία τίτλου: Δώστε μια υπόσχεση στον εαυτό σας (γιορ-σελφ): Τ ά ξ τ ε του ένα καλύτερο ΑΥΡΙΟ, χωρίς καθόλου ΧΘΕΣ μέσα...