__________________
1.
Πολυαγαπημένη και πανσοφη Α,μπα γεια σου!
Στα 18 μου έφυγα από την Ελλάδα για σπουδές κι έτσι τα τελευταία 5 χρόνια ζω στο εξωτερικό. Τον πρώτο καιρό αδημονούσα να επιστρέψω τουλάχιστον δυο φορές το χρόνο, όμως τα τελευταία τρία χρόνο αυτό έχει αλλάξει ριζικά. Πλέον περνάω «μόλις» ένα μήνα το καλοκαίρι στην Ελλάδα και τίποτα άλλο. Κι είμαι απόλυτα οκ μ'αυτο, γιατί δεν μου λείπει καθόλου στο ενδιάμεσο. Οι γονείς μου πάλι, δεν το παίρνουν τόσο ψύχραιμα. Πάντα με ρωτούν ποτέ θα ξανακατεβω, και μάλιστα προσφέρονται να πληρώσουν και το εισιτήριο για να με διευκολύνουν. Όμως εγώ δεν έχω όρεξη να κατέβω μες το χρόνο γιατί δουλεύω παρά πολύ και τις οποίες διακοπές μου θέλω να τις περνάω χαλαρά εδώ που είμαι, εδώ που έχω τη ζωή μου και τους φίλους μου. Αισθάνομαι όμως να τους απορρίπτω, κι έτσι κάθε φορά προφασίζομαι δουλειά ή κάποια άλλη υποχρέωση για να δικαιολογήσω την απουσία μου, ενώ στην ουσία απλώς δεν γουστάρω να κατέβω. Και τώρα η καθαρά προβοκατόρικη ερώτηση: είμαι κακή κόρη; Υπερβάλλω; Πιστεύεις ότι θα μπορούσα να το χειριστώ κάπως αλλιώς; Είναι τόσο κακό που δεν πάσχω από homesickness?
Stay awesome!
-Ξενιτεμένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Για να βγάλουμε τα εύκολα από τη μέση, κακιά κόρη δεν είσαι, ούτε είναι κακό ότι δεν σου λείπει η Ελλάδα. Αυτά τα ξέρεις όμως. Αυτό που ρωτάς και δεν θέλεις να ακούσεις είναι αν θα μπορούσες να το χειριστείς κάπως αλλιώς, και η απάντηση φυσικά είναι ναι, θα μπορούσες να το χειριστείς αλλιώς, το θέμα είναι ότι δεν θέλεις. Μερικές φορές κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε για να ευχαριστήσουμε άλλους, και πότε είναι αυτό το καλύτερο και πότε είναι πιο σωστό να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί προσωπικά, είναι μια ισορροπία πολύ δύσκολη, καθόλου αυτονόητη, και σίγουρα όχι σταθερή. Δεν μπορεί να απαντήσει άλλος στη θέση σου. Η απάντηση πάντως εξαρτάται και από το πού είναι η μυστηριώδης χώρα του εξωτερικού, πόσο μεγάλο είναι δηλαδή το ταξίδι, πόσο κάνουν τα εισιτήρια, η σχέση με τους γονείς σου -γιατί σε ρωτάνε τόσο επίμονα, ας πούμε, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το κάνουν αυτό- και φυσικά ο όγκος της δουλειάς σου και η ανάγκη σου για ξεκούραση. Για το τέλος αφήνω κάτι που πολλοί σκέφτηκαν, ότι ένας συνεχόμενος μήνας διακοπών στην Ελλάδα για τους περισσότερους ξενιτεμένους είναι ένα άπιαστο όνειρο.
__________________
2.
Γλυκιά μου Α,μπα,
εύχομαι με αγάπη ότι καλύτερο για την οικογένεια σου :)
Θα ήθελα πάρα πολύ να δω μια συνέντευξη σου κ να σε γνωρίσουμε έτσι κάπως.
Το δικό μου πρόβλημα είναι η πολυκατοικία. α) σε κάθε όροφο υπάρχουν 2 διαμερίσματα κ η γείτονες μας (οικογένεια με 2 παιδιά) έχουν έξω στον διάδρομο ότι δεν χωράει στο σπίτι τους.. τεράστιες κούτες, χάλια ,ξύλα, παιχνίδια, ράφια, σακούλες με ρούχα, βαλίτσες γενικώς τα πάντα που κατά καιρούς ανανεώνονται. Όπως καταλαβαίνεις αντιμετωπίζουμε ΤΟΝ χαμό κάθε φορά που βγαίνουμε ή γυρνάμε σπίτι. Κ ενώ έμαθα από σένα το 'μη φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστος' μου είναι πολύ δύσκολο τώρα στην πράξη. Έχουμε κάποιες τυπικές σχέσεις με τους γείτονες, πως κ τι θα μπορούσα να πω; Και β) η καθαριότητα. Στην πολυκατοικία δεν υπάρχει καθαρίστρια και δεν καθαρίζει κανείς κ ποτέ! Κ ενώ είναι καινούρια είναι τόσο βρώμικη και είναι πολυ κρίμα. Βρώμικοι τοίχοι, τζάμια ,σκουπίδια, εννοείται κ κατσαρίδες καταλαβαίνεις. Θα μπορούσαμε να καλέσουμε εμείς μια συνέλευση; Έχουμε λίγους μήνες στην οικοδομή όλοι είναι χρόνια κ είναι οικογένειες με παιδιά εκτός από μια κοπελα που ήρθε πριν ένα μήνα. Τί μου προτείνεις; Ευχαριστώ..
-Σκέψου το για τη συνέντευξη.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν κατάλαβα αν είσαστε ενοικιαστές ή ιδιοκτήτες, είναι διαφορετικά τα πράγματα σε κάθε περίπτωση, αλλά θέλω να σου πω ότι θα είναι πολύυυ ανηφορικός ο δρόμος. Μιλάς για οικογένεια που βάζει ρούχα σε βρώμικο διάδρομο σε βρώμικη πολυκατοικία – άρα κανείς δεν ενδιαφέρεται για την καθαριότητα – και οι μόνοι που ενοχλούνται από τα συμπράγκαλα είσαστε εσείς. Δεν ξέρω πώς θα μπορούσατε να αναγκάσετε όλο τον κόσμο να αλλάξει μια παγιωμένη κατάσταση, εκτός από το να γίνετε τρομερά δυσάρεστοι. Η ελπίδα σου είναι μήπως υπάρχουν άλλοι ενοικιαστές/ιδιοκτήτες που είναι αγανακτισμένοι αλλά δεν έχουν εκφραστεί ακόμα. Προτείνω να ρωτάς αν ενοχλείται κανείς άλλος από την βρωμιά, γιατί ξέρεις μια πολύ καλή καθαρίστρια που παίρνει πάρα πολύ λίγα χρήματα. Από τις αντιδράσεις θα καταλάβεις αν υπάρχει ελπίδα.
ΥΓ. για να δώσω συνέντευξη πρέπει κάποιος να μου το ζητήσει πρώτα
__________________
3.
Αγαπητή Αμπα, είμαι ο Χρήστος 34 σε σχέση με την Ζ. 42 εδώ και 2 χρόνια. Ζουμε στην Πατρα. ολα ξεκίνησαν ιδανικά τον πρώτο καιρό. Έρωτας τρελος, ταιριαζαμε σε ολα,μειναμε κατ ευθειαν μαζι.εγω είχα βγει μόλις από μια τεράστια σχέση(μαζί από το σχολείο)απίστευτα πληγωμένος. Μεγαλύτερη σχεση της ηταν 4 χρονια πριν πολλα χρονια,από δω και από κει με τον έναν και με τον άλλον όλη τη ζωή της χωρίς να βλέπει ουσιαστικά σοβαρά κανεναν.τα λέω αυτά γιατί στη συνέχεια το παρελθόν του ενός κατέτρωγε τον άλλο.πλεον η ζωή μας είναι μαλωματα,μπηχτες, υπονοούμενα, μηδενική σεξουαλική ζωή.αν ήμουν παρατηρητής θα αναρωτιομουν γιατί είναι μαζί αυτοί?έχουμε δώσει δικαιώματα ο ένας στον άλλον πολύ περισσότερο εγώ.αυτη δεν θέλει ουδεμία σχέση με τους φίλους μου λόγω πρώην(η οποία υπάρχει αντικειμενικα παντού και φαίνεται σαν να είναι στην αναμονή ποτέ θα χωρίσω για να κάνει την κίνηση της)έχω ηδη χαλάσει αρκετές και καλές φιλίες για χάρη της και δε θέλω να ξαναγίνει.εχω φτάσει πλέον σε σημείο να μην αντέχω όταν είμαι κοντά της αλλά να τρελαίνομαι και μακριά της.οταν σκέφτομαι αντικειμενικά θεωρώ πως θα είμαστε καλύτερα χωριά αλλά μετά τρελενομαι στη σκεψη.δεν ξέρω πως να τα διαχειριστω όλα αυτά.
Αυτά τα λίγα λοιπον
Χρηστος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Χρήστο, ποια είναι η ερώτηση; Ότι δεν ξέρεις πώς να διαχειριστείς όλα αυτά; Εξαρτάται από το τι θέλεις για τη ζωή σου. Όλοι μας έχουμε θέματα που δεν ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε, αλλά δεν μπορεί να μας πει άλλος τι να κάνουμε, και ενώ νομίζεις ότι λες πολλά, ουσιαστικά δεν λες τίποτα. Γιατί τρελαίνεσαι στην σκέψη του χωρισμού μαζί της; Τι είναι το αφόρητο; Είσαι ερωτευμένος; Γιατί χάλασες φιλίες «εξαιτίας της»; Τι δικαιώματα έδωσες;
Η μικρή χαραμάδα που μας δίνεις χωρίς να το καταλαβαίνεις είναι ότι τη κρίνεις που δεν είχε «σοβαρή σχέση» εκτός από την τετραετή της και την θεωρείς κατά βάθος ελαφριά, για να μην πω κάτι χειρότερο. Αν ισχύει, και να χωρίσεις πρέπει, αλλά και να σταματήσεις να πιστεύεις ότι οι μακροχρόνιες σχέσεις δείχνουν οπωσδήποτε καλής ποιότητας άνθρωπο. Βασικά ζηλεύεις τις εμπειρίες της. Αν νιώθεις στερημένος δεν σου φταίει κανείς άλλος.
__________________
4.
Εδω και ένα πεντάμηνο ξεκίνησα να κάνω παρέα με μια κοπέλα από τη δουλειά. Βγαίναμε για καφέδες, μιλάγαμε στο τηλέφωνο, γίναμε φίλες. Έβλεπα μια συνεχή θλίψη στο πρόσωπό της και σταδιακά άρχισα να διακρίνω και μια έντονη κυκλοθυμία. Έγινε ένα περαστικό που τη θύμωσε (δεν είχε να κάνει με 'μένα) και ξέσπασε πάνω μου. Κατάλαβε μετά από μέρες ότι πειράχτηκα, μετάνιωσε και μου εξομολογήθηκε ότι πάσχει από κατάθλιψη (διεγνωσμένη). Το σεβάστηκα, συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα μέχρι που ξανάγινε κάτι (πάλι άσχετο με μένα) και την ξαναπλήρωσα εγώ. Επειδή δεν θέλω να γίνω ο σάκος του μποξ κανενός, κι επειδή η συγκεκριμένη κοπέλα δεν μου λέει κάτι ως χαρακτήρας και ως άνθρωπος γενικότερα-κοινώς δεν την εκτιμώ τώρα που τη γνώρισα καλύτερα-απομακρύνθηκα οριστικά (χωρίς να τσακωθώ). Πλέον έχουμε μια τυπική καλημέρα στη δουλειά, άλλαξα το ωράριό μου ώστε να μη φεύγουμε μαζί, και γενικά της έχω δείξει ότι δε θέλω πολλά πολλά. Εκείνη τα έχει καταλάβει όλα και βγάζει έντονο θυμό και αγένεια προς το πρόσωπό μου κάθε φορά που απευθύνεται σε' μένα. Νιώθω ότι με κοιτάει με μίσος και κακία. Τελευταία μου μετέφεραν κάποιοι καλοθελητές ότι λέει και άσχημα λόγια για μένα στους συναδέλφους-υποτιμητικά και απαξιωτικά σχόλια-τύπου ότι δεν έχω μυαλό και ικανότητες κ.τ.λ. Τί κάνω από εδώ και πέρα; Πώς χειρίζομαι την κατάσταση;
--αγανακτισμένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Όποτε σου μεταφέρουν οι καλοθελητές τα καθέκαστα, θα τους λες ότι την έχει πληγώσει η απόρριψη επειδή κάνατε παρέα κι εσύ απομακρύνθηκες. Οι καλοθελητές θα της το πουν και θα καταλάβει πώς ακούγεται στους άλλους. Μετά, βλέπεις. Οι καλοθελητές θα σου μεταφέρουν και τα υπόλοιπα. Εσύ πρέπει πάντα να εξηγείς τα πράγματα από την πλευρά σου. Ό,τι και να γίνει όμως, μην πεις ποτέ οτιδήποτε σου είπε εμπιστευτικά.
__________________
5.
Αγαπητή αμπα
Έχω μια σχέση εδώ και 4 σχεδόν χρόνια εγώ 27 κ 29.πρόσφατα έκανα κ την δεύτερη αποβολή και είμαι ράκος .την πρώτη φορά το πήρα ψύχραιμα δεν το ήξερε κάνεις μόνο εγώ κ αυτός κ έλεγα στον εαυτό μου ότι είναι κάτι φυσιολογικό που κάποια στιγμή θα μου συνέβαινε .ο σύντροφος μου είχε στάση συμπαράσταση ς κ ήμασταν κ δύο συμφωνοι στο ότι δεν ήμαστε έτοιμοι .αυτή όμως η δεύτερη φορά με πόνεσε πολύ.έκλαιγα κ έλεγα να πάω γρήγορα μόλις είδα το τεστ να κάνω αποβολή δεν ήθελα ούτε μια ώρα να κάτσω ετσι , να σκέφτομαι ότι είμαι έγκυος .περίμενα 10 μέρες μέχρι να γίνει κ ήταν ότι χειρότερο έχω ζήσει .ένιωθα διαφορετικα ακόμα κ στην γεύση που είχε το φαγητό .ήμουν μόλις 5 βδομάδων και φαινομουν έγκυος εμφανισιακά .μετά από την επέμβαση πήγα στους δικούς μου (γιατί μενώ με τον σύντροφό μου) κ όλοι μου έλεγαν ότι είμαι σαν έγκυος .(δεν τους ειπα παλι τπτ )νιώθω τύψεις και αποτυχημένη εδώ κ 3 μήνες που έχει γίνει αυτό .αρχίζω να σκέφτομαι κ να κατηγορώ τον σύντροφό μου ότι αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα σε θέμα δουλειά ς κτλ με τα πολλά με έκανε να νιώσω ασφάλεια δεν θα το έκανα αυτό .τον κατηγορώ ότι ειναι ανίκανος κ μαζί κ εγώ για κάτι τέτοιο ..είμαστε μαζί τόσο καιρό κ λέω στον εαυτό μου μήπως δεν είναι αυτός ο ιδανικός για πατέρας του παιδιού μου ? Στην πράξη έχω απάντηση 2 φορές σε αυτή την ερώτηση .θέλω να πονέσει όπως πόνεσα εγώ κ πονάω ακόμα .ούτε σε φίλους το έχω πει ούτε σε κανέναν. .αυτά νιώθω κ θα ήθελα την γνώμη σου .σε ευχαριστώ
-μποκαμβιλια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αγαπητή φίλη πριν κάνεις κακό στη σχέση σου και πριν αρχίσεις να σκέφτεσαι άλλα ακατάλληλα πράγματα, πήγαινε γρήγορα σε έναν ψυχολόγο να αρχίσεις να το επεξεργάζεσαι γιατί επιπλέον δεν μιλάς σε κανέναν και το μυαλό σου κάνει πολύ λάθος και βλαβερές συνδέσεις. Οι αποβολές στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν να κάνουν με χρωμοσωμικές ανωμαλίες, αλλά ακόμα και αν δεν είναι αυτός ο λόγος των αποβολών, σίγουρα δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με ικανότητα του καθένα σας, με το αν είναι γραφτό, αν είναι κατάλληλος ο άλλος για πατέρας, αν το θέλει η μοίρα και το σύμπαν. Στην πράξη δεν έχεις καμία απάντηση σε δεν ξέρω ποια ερώτηση, και πολύ κακώς συνδέεις κάτι τόσο τραγικό με τον σύντροφό σου, που επίσης έχασε το όραμα του παιδιού, ακριβώς όπως εσύ. Δεν φταις εσύ, σίγουρα δεν φταίει αυτός, δεν φταίει κανένας, είναι θέματα βιολογίας που δεν ξέρουμε καλά ακόμα. Αν θέλεις να νιώσεις ότι έχεις τον έλεγχο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις, εκτός από το να πας σε ψυχολόγο, είναι να πας και σε έναν γυναικολόγο και να απαιτήσεις να ψαχτείτε περισσότερο και οι δύο, και λέω να απαιτήσεις, γιατί είσαι πολύ νέα και το πιθανότερο είναι να σου πουν ότι δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα, και να συνεχίσεις τις προσπάθειες.
__________________
6.
Σου στέλνω το link αυτού του άρθρου σε περίπτωση που σε ξαναρωτήσουν αν όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Κι εγώ πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον, και παρακαλώ όποιον πιστεύει ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο, να το διαβάσει.
_________________
7.
Αξιαγάπητη και αξιοθαύμαστη Α μπα,
Λατρεύω τις απόψεις σου και κάθε δημοσίευση σου είναι ο ορισμός του food for thought! Πολλές φορές μέσα στο καιρό που σε διαβάζω σκεφτόμουν να σου στείλω τους ενίοτε προβληματισμούς μου αλλά επειδή διακρίνω τον ογκο της δουλειάς σου, σκεφτομουν να μην σε φορτώνω και με τα δικά μου. Δεν θέλω να ρωτήσω κάτι θέλω να αναφερθώ στο "επεισόδιο" 10/11/17 ερωτηση 7, όπου κλασσικά γυναίκα 34 ετων δεν έχει κάνει σοβαρή σχέση (αμαν πια με αυτή την καραμέλα) και δεν ξέρει αν ευθύνεται η επιλέκτικότητα της ή αν φταίνε οι σημερινοί καιροί και τα φεγγάρια και μπλα μπλα μπλα.
Η απάντηση σου με έβαλε σε διαδικασία να σου γράψω, την οποία λάτρεψα και την οποία έχουμε δει πολλές φορές να δίνεις γιατί αύτο είναι μονίμως το hot θέμα και το πιο πολυπαιγμένο. Αυτό που θέλω να πω, μην ψάχνεται μονίμως αιτίες, αφορμές και λόγους. Κυνηγήστε, διεκδικήστε, μπείτε σε σχέση με τον άνθρωπο που θα σας κάνει αυτό το μαγικό κλικ χωρίς πολλά πολλά. Απλά ζήστε το η ζωή είναι μικρή για να αναλώνεστε. Αυτά τα λόγια τα λεει ένα κοράσιο που στα 21 του χρόνια άφησε οικογένεια συγγενεις και φίλους για να ζήσει τον έρωτά της σε ένα πανέμορφο κυκλαδίτικο νησί και αισίως έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε. Ετών 24 πια, και αύτο που ξέρω σίγουρα είναι στο να είσαι και να περνάς καλά ευθύνονται οι άνθρωποι και όχι το μέρος. Τέλος η γκρίνια, ζήτω ο αυθορμητισμός!
--ερωτική μετανάστρια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αχ, αυτή η νιότη. Σε ευχαριστώ για την εκτίμηση, αλλά θα σε στενοχωρήσω. Αγαπητή ερωτική μετανάστρια, δεν έχεις εμπειρίες για να το καταλάβεις, οπότε θα σου το πω εγώ. Σου έτυχε το λαϊκό λαχείο με την πρώτη και εσύ νομίζεις ότι τα κατάφερες με τις δυνάμεις σου. Αν ήμασταν όλοι αυθόρμητοι και δεν ψάχναμε τις αιτίες και τις αφορμές και τους λόγους θα ήμασταν ή στη φυλακή ή στο φρενοκομείο. Το μαγικό κλικ που εσένα σου βγήκε σε καλό έχει κάνει πολύ κόσμο να μην ξέρει από πού του ήρθε τέτοια σφαλιάρα. Περίμενε λίγο να μπαρουτοκαπνιστείς και μετά δώσε μας τα φώτα σου. Επίσης, σε κυκλαδίτικο νησί πήγες, όχι στην Αμερική. Γυρνάς και για σαββατοκύριακο.
σχόλια