ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα...Πριν αρκετό καιρό(6,7 μήνες) γνωρίστηκα με ένα άτομο(31-32 χρόνων περίπου...μακάρι να το δεις:)..Μιλούσαμε όλα κανονικά και ωραία, συναντηθήκαμε 2 φορές και βρισκόμασταν σε πολύ καλό δρόμο...όλα είχαν πάρει μια σειρά! Ήταν πανεμορφα! Ένα ευγενεστατο αρσενικό κουκλι που ένιωθες δίπλα του ασφάλεια! Η μαλακια μου ποια?? Εγώ τότε ήμουν πέρα βρέχει...δε καταλαβαινα και πολύ από αγαπη και γενικά απαιτουσα(πχ να μιλάμε συνεχώς στα μηνύματα)...το άτομο δούλευε και είχε και αλλά πράγματα στη καθημερινότητα του αλλά εγώ δεν έλεγα να καταλάβω. Μάλιστα μου έλεγε...με ένα τηλέφωνο θα τα πούμε όλα...όσα λέμε τόση ώρα μέσω μηνυμάτων. Τεσπα λόγω πίεσης και κάποιων περιστατικών ζηλειας διακοψαμε. Πέρασαν οι μήνες και πιανω τον εαυτό μου πιο ώριμο από ποτέ να τον αναζητα....το άρωμα του:(Έχουμε μιλησει (στο μσν,αυτός μου μίλησε πρώτα) αλλά εντελώς φιλικα. Τίποτα άλλο..όλα στασιμα. Τώρα πραγματικά τον λατρεύω! Μια στο τόσο τον βλέπω στο μσν....δε θέλω να κάνω κίνηση(όχι από εγωισμό αλλά μου φαίνεται σα το κακομοιρο που ζητιανευω αγάπη). Πως θα γίνει να μη φανεί ότι το θέλω πίσω αλλά να το προχωρήσουμε? Μακάρι να το δεις ρε Π.Δ.