22.8.2012 | 01:51
Ξέρεις τι θα ήθελα;
Να με πάρεις τηλέφωνο και να μου πεις "Είμαι απο κάτω. Παράτα τα βιβλία, άσε τον Μαρξ και έλα να σε πάω στην παραλία. Να σου δείξω τα άστρα."Ξέρεις τι θα 'θελα; Να μου πάρεις παγωτό με το ζόρι κι ας σου λέω όχι. Ή γρανίτα. Να με πας σ αυτή την παραλία,να βουτήξουμε στο κύμα και μετά να κάτσουμε στην άμμο βρεγμένοι. Να μου μετράς τα αστέρια και να με ρωτάς ποιό θέλω να μου κατεβάσεις, να το μπλέξεις στις μπούκλες μου. Και να διαλέγω και να πέφτει και να μου λες "Κάνε ευχή. Κανε για μένα." Να σε κοιτάω στα μάτια,να μην λέω τίποτα και όμως να ξέρεις τι θέλω. Ξέρεις τι θέλω; Να μου ψαρέψεις έναν αστερία και σε μια πέτρα να χαράξεις τα αρχικά μας. Να τα πάρω σπίτι. Την πέτρα να την κάνω προσκεφάλι και τον αστερία στολίδι στο ενυδρείο μου. Μια αγκαλιά βρεγμένη και μουλιασμένη αλμύρα. θα ΄θελα. Να λιώσω μέσα της σαν το κουφετάκι Canderel στον φραπέ. Και ένα φιλί στα χείλη, στο μάγουλο, στο λαιμό να μου αφήσει σημάδι. Κι ας φύγεις μετά. Κι ας χαθείς. Όχι,ψέμματα. Μην φύγεις, μη χαθείς. Δεν θα ΄θελα. Αλλά ξέρω ότι δεν γίνεται. Τίποτα από αυτά δεν γίνεται. Γιατί έφυγες ήδη. Λίγο πριν να σ' αποκτήσω. Χάθηκες. Μόλις σ' άγγιξα. Ξέχνα τα λοιπόν. Σαν να μην τα ΄πα. Αλλαγή του "θέλω". Ξέρεις τι θα 'θελα; Να έρχεσαι στον ύπνο μου, που και που. Να σε νιώθω. Να σε βλέπω. Να σε αγγίζω. Κι ας είναι ψέμα. Όχι,όχι. Χαζομάρα είπα. Ποιός είπε ότι τα όνειρα είναι ψέματα; Κονσερβοποιημένες ανάγκες και άνθρωποι είναι. Ξέρεις τι θέλω; Να ΄ρθεις στον ύπνο μου απόψε. Θα ΄ρθεις;