24.8.2012 | 21:57
πόσο θα μ' άρεσε..
να ερχόταν ένας άνθρωπος, να με έπαιρνε από το χέρι, και να με έβγαζε από το σπίτι.. να πηγαίναμε κάπου στην Αθήνα για ρακή, να γελούσαμε, να τραγουδούσαμε... λίγο μελαγχολία, ένα τραγούδι γεμάτο αναμνήσεις, ένα δάκρυ στα κρυφά που θα οδηγούσε στο γέλιο χωρίς αιτία, μια όμορφη ζάλη και μια σπουδαία εξομολόγηση της μέθης ... να ξεχνούσα μόνο για σήμερα όλα αυτά που με βασανίζουν.
