ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και στο καπακι την ειδηση καποιου φιλου,συνειδητοποιησα ποσο πολυ φοβαμαι το θανατο.. οχι το δικο μου, το δικο μου καθολου, αλλα καποιου κοντινου προσωπου τρεμω και βαζω τα κλαματα με την ιδεα κ μονο.. και οσον αφορα το δικο μου θανατο το μονο που φοβαμαι ειναι τη δυστυχια των ανθρωπων που με αγαπουν.. γιατι καποιοι να φευγουν πριν την ωρα τους? ειναι αδικο και για αυτον αλλα και για τους γυρω του.Ελπιζω να το συνειδητοποιησω και να εχω γινει πιο δυνατη μεχρι να προκυψει κατι τετοιο στο μελλον(καποια στιγμη θα γινει αναγκαστικα..)