ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καταρχην συγνωμη για το κατεβατο........Πριν αρκετους μηνες ''γνωριστηκα'' με ενα παιδι μεσω facebook, (εγω 26 αυτος 31 τοτε) αλλά απο διαφορετικη πολη 1 ωρα αποσταση οδικως........Μιλουσαμε καθημερινα,ειχαμε αρκετα καλη επικοινωνια και μεσω τηλεφωνου και καποια στιγμη αποφασισαμε οτι θελουμε να βρεθουμε...Επειδη εγω τοτε ειχα αρκετο ελευθερο χρονο του προτινα ομως μου το ζηταγε και μονος του να παω εγω αρκει να μου πει ποια μερα βολευετε με την δουλεια του ωστε να συναντηθουμε....Και τωρα αρχιζει η ιστορια:παντα με ρωταγε πότε θα παω να τον δω και παντα του ελεγα οτι η ημερομηνια ειναι ανοιχτη και μπορω να παω οποτε μπορει και αυτος.....Εκεινος μου ελεγε να παω οποτε θελω εγω αλλά του ειχα πει πως δεν μπορω να παω ασκοπα στην πολη του αν δεν ξερω οτι θα συναντηθουμε.Μια φορα μονο που βρισκομουν στην πολη του ετυχε και με πηρε και του ειπα πως ειμαι εκει αλλά ειχα δουλεια και δεν θα προλαβαινα και καταλαβα οτι ψιλοθυμωσε (ξανα ενοχη για το αν εφταιγα εγω που δεν του ειπα να τον δω εστω για λιγο),και να κανονιζαμε αλλη μερα ωστε να πηγαινα μονο για αυτον και να ειχαμε οσο χρονο θελαμε.....Μου ελεγε ξανα οκ ,και ξανα με ρωταγε πότε θα παω,και εγω του ελεγα να μου πει εκεινος την ημερα που βολευετε με βαση την δουλεια του...........Φαυλος κυκλος!!Και ερχετε επιτελους η πολυποθητη στιγμη που αποφασισαμε μερα,ωρα και μερος και για το πρωτο ραντεβου μας και 2 μερες πριν την συναντηση μου το ακυρωνει με την δικαιολογια οτι θελει να σκεφτει....Στεναχωρεθηκα αρκετα αλλά δεν του το εδειξα απο την απαντηση μου,του ειπα μονο ενα ''οκ σκεψου οτι θελεις'',και δεν ξαναμιλησαμε...Την επομενη μερα ειδε ενα ερωτικο κομματι που ειχα περασει στο προφιλ μου και μου ειπε οτι ειναι πολυ ωραιο κομματι και γενικως μου εστελνε ερωτικα κομματακια.......Περιττο να πω οτι απο τοτε δεν μου ξανααναφερε για συναντηση και ουσιαστικα αρχισαμε να απομακρυνομαστε απο τοτε.Δεν υπηρχε κατι αλλο μεχρι τοτε στην ζωη του,για αργοτερα δεν ξερω,αλλά μπορουσα να το καταλαβω απο τις ωρες που περναγε μπροστα στο πισι του..........Ακομα και τηλεφωνο αν τον επαιρνα,μου ελεγε οτι ειναι καλα,με ρωταγε αν ειμαι και εγω καλα και οτι εχει δουλεια,και κλειναμε.Δλδ. μιλουσαμε πια 2-3 λεπτα!.........Απο τοτε αρχισε το κινητο να ειναι και κλειστο...........Ολο το καλοκαιρι καμια επικοινωνια ωσπου το φθινοπωρο ξαναρχισαμε να μιλαμε και μου ξαναπροτινε να παω να τον δω.....Του ειπα να το κανονισουμε αν ειναι να παω,χωρις ομως να τρεφω πολλες ελπιδες και εμεινε εκει...2 μερες πριν τα Χριστουγεννα με πηρε μονος του και με ρωταγε διαφορα του τυπου αν εχω παει καθολου στην πολη του για δουλειες....Με τον νεο χρονο με ξαναπηρε μονος του για να μου ευχηθει και τοτε απομακρυνθηκαμε οριστικα επειδη τσακωθηκαμε...Ο λογος του τσακωμου;Του προτινα να συναντηθουμε μιας και ειχε αδεια και να κανουμε μια μονοημερη εκδρομη και οταν μου το αρνηθηκε λεγοντας ξανα οτι εχει δουλεια του ειπα οτι καλυτερα ειναι να λεει πως δεν γουσταρει.............Και αρχιζει τοτε πως και φυσικα δεν μου ειχε ταξει τιποτα και δεν ειναι υποχρεωμενος για τιποτα απεναντι μου,ομως ξεχασε οτι αυτος ηταν που εκανε την πρωτη κινηση ,και συνεχως με ''πολιορκουσε'' για να με δει,και τι κοπελα ειμαι εγω,και ποσο πολυ του αρεσα με βαση τις φωτογραφιες που εβλεπε και άλλα τετοια ''γλυκολογα''!Αν και μερικες φορες μου ελεγε οτι δεν του αρεσει ο χαρακτηρας μου και πως αν ημουν κοντα του ή διαφορετικη σε χαρακτηρα,τοτε θα ειμασταν μαζι...........Πλεον δεν μιλαμε καθολου εκτος αν του στειλω εγω ενα ''γεια''...............Το προβλημα ειναι πως ειμαι αρκετα ενοχικη κοπελα και ετσι κατηγορω τον εαυτο μου που δεν πηγα μονη μου κανοντας του εκπληξη,παιρνοντας τον τηλεφωνο πως ειμαι στο ταδε σημειο και αν μπορει αν ερθει να συναντηθουμε...Αλλά αν ειχε κλειστο το κινητο δεν θα μαθαινε οτι ειχα παει για αυτον........ Και μετα απο τοσους μηνες αναρρωτιεμαι ακομα και στεναχωριεμαι αφανταστα μερικες φορες:Τελικα,ποιος εχει ''δικιο'' και ποιος ''αδικο'';;;...........Εχασα οντως την ευκαιρια να τον γνωρισω,απο δικο μου λαθος ή ''ημουν ενταξει'' απεναντι του;;; Δεν κρυβω κιολας την υποψια οτι μπορει και να με δουλευε...Ακομα ομως θελω να τον γνωρισω και αν μου ελεγε να παω να τον δω,παρολο που θα το αρνιομουν στην αρχη,καταβαθος θα ετρεχα.........Και πως θα σταματησω να εχω αυτην την θλιψη και ενοχη οτι δεν προσπαθησα αρκετα;;;;